หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๓๑ น่า ๔๖๓
วันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๔๕๗
ราชกิจจานุเบกษา
| จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติไว้สืบไป ดังนี้ | |
| มาตรา ๑ | พระราชบัญญัตินี้ ให้เรียกว่า พระราชบัญญัติแก้ไขพระราชบัญญัติกรรมสิทธิ์ผู้แต่งหนังสือ พ.ศ. ๒๔๕๗ |
| มาตรา ๒ | ให้ใช้พระราชบัญญัตินี้ตั้งแต่วันที่ได้ลงประกาศในราชกิจจานุเบกษาเปนต้นไป |
| มาตรา ๓ | คำที่ว่า "หนังสือ" ในพระราชบัญญัติเดิมนั้น ให้เปนที่เข้าใจว่า หมายความตลอดถึง สมุดที่เปนเล่ม หรือภาคหรือพแนกของเล่มสมุด หรือหนังสือเล่มเล็ก ๆ หรือกระดาดชนิดใดที่มีอักษรพิมพ์ กระดาดพิมพ์บทเพลง แผนที่ หรือแบบตัวอย่าง หรือเรื่องลครต่าง ๆ แลเรื่องดนตรีต่าง ๆ ด้วย |
| มาตรา ๔ | การจดฐเบียรที่กรมพระอาลักษณ์นั้น ต้องให้มีข้อความพิศดาร ดังต่อไปนี้ |
| (๑)ชื่อหนังสือ | |
| (๒)ศุภมาศวันเดือนปีที่พิมพ์ขึ้นครั้งแรก | |
| (๓)ชื่อแลสำนักงานของผู้พิมพ์ | |
| (๔)ชื่อแลที่สำนักอาศรัยของผู้เปนเจ้าของกรรมสิทธิ์ (ในประการที่ ๓ แลที่ ๔ นั้น แม้จะเปนบุคคลคนเดียวกัน ก็ไม่เปนการขัดข้อง) |
