หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
45
| ชีวิตมนุษย์นี้ | เปลี่ยนแปลง จริงนอ | |
| ทุกข์และสุขพลิกแพลง | มากครั้ง | |
| โบราณท่านจึงแสดง | เป็นเยี่ยง อย่างนา | |
| ชั่วนับเจ็ดทีทั้ง | เจ็ดข้างฝ่ายดี | |
| เป็นเด็กมีสุขคล้าย | ดิรฉาน | |
| รู้สุขรู้ทุกข์หาญ | ขลาดด้วย | |
| ละอย่างละอย่างพาล | หย่อนเพราะ เผลอแฮ | |
| คล้ายกับผู้จวนม้วย | ชีพสิ้นสติสูญ | |
| ฉันไปปะเด็กห้า | หกคน | |
| โกนเกศนุ่งขาวยล | เคลิเคลิ้ม | |
| ถามเขาว่าเป็นคน | เชิญเครื่อง | |
| ไปที่หอศพเริ้ม | ริกเร้าเหงาใจ | |
| กล้วยผาเหลืองแก่ก้ำ | เกินพระ ลักษณ์นา | |
| แรกก็ออกอร่อยจะ | ใคร่กล้ำ | |
| นานวันยิ่งเครอะคระ | กลืนยาก | |
| ทนจ่อซ่อมจิ้มจ้ำ | แดกสิ้นสุดใบ |
