หน้า:พระกวีนิพนธ์ฯ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/58

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
51

ขุนพินิจอักษร (มหาจิตร์ จิตร์ยโสธร พระยาอุดรธานีเดี๋ยวนี้) มาให้จดตามที่ทรงบอกไปบนหลังม้าด้วย เมื่อทรงบอกให้เขียนไปจนแดดจัดขึ้นแล้ว จึงหยุดหันมาตรัสแก่ลูกว่า "เอาหรือยัง?" ถ้าเราทูลตอบว่า "พร้อมแล้ว" ท่านก็ทรงนำออกวิ่งทีเดียว จนเห็นม้าเหนื่อย จึงหยุดเดินให้พักเป็นระยะ ๆ ไปจนถึงที่พัก ลงจากหลังม้าแล้ว ขุนพินิจฯ ก็(ต้นฉบับตรงนี้อ่านไม่ออก)พิมพ์(ต้นฉบับตรงนี้อ่านไม่ออก) พอทรงเรียกตีว ก็ตั้งต้นอ่านที่ทรงไว้แต่วันวาน(ต้นฉบับตรงนี้อ่านไม่ออก) แล้วท่านก็ทรงบอกต่อ เป็นเช่นนี้(ต้นฉบับตรงนี้อ่านไม่ออก)ทุกวันจนจบ จึงเป็นอันว่า ประกาศสังเวยเทวดานี้ได้ทรงแต่งบนหลังม้าแต่ต้นจนจบ ทันงานพระราชพิธีบวงสรวง และได้ทรงเป็นผู้อ่านประกาศนี้เองในวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2450 นั้น.