จดหมายและระเบียบการ ได้อ่านตลอดแล้ว ในหมู่นี้มีงานติด ๆ กันนัก จึงพึ่งมีเวลาพิจารณาโดยละเอียด แลพึ่งจะมีโกาสตอบมาบัดนี้
ข้อความที่บอกมาเรื่องมิสเตอร์สิเวลนั้น เป็นที่พอใจแล้ว หวังใจว่า มิสเตอร์สิเวลจะอยู่มั่นคงไปได้นาน กับในระหว่างที่มิสเตอร์สิเวลเป็นอาจารย์อยู่ในโรงเรียนมหาดเล็กนั้น จะควรอนุญาตให้ใช้เครื่องแต่งตัวอย่างมหาดเล็กได้กระมัง บางทีจะทำให้เป็นเครื่องบำรุงน้ำใจอย่าง ๑ ถ้าเจ้าเห็นชอบด้วยแล้ว จะได้มีคำสั่งอนุญาตให้ต่อไป แลคงเป็นที่เข้าใจกันว่า ในเมื่อแต่งธรรมดา มิสเตอร์สิเวลไม่ต้องนุ่งผ้ากับยุนิฟอร์ม เพราะได้มีอนุญาตให้แล้ว ให้ข้าราชการที่เป็นชาวยุโรปใช้กางเกงผ้าขาวขายาวแทนผ้าไหมสีน้ำเงินได้ แต่งนุ่งกางเกงขาว เสื้อขาว ติดคอแผ่นผ้า ดูก็จะเข้าทีดี หมวกก็ใช้หมวกกันแดดอย่างแบบที่ข้าราชการไทย ๆ เราใช้อยู่แล้วนั้นเอง
หม่อมหลวงทิศทิศที่จัดให้เข้ามาเป็นผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่อยู่ก่อนนั้น เป็นการดีแล้ว จะได้ทำความคุ้นเคยไว้ ถ้าเมื่อได้เข้าทำการตามหน้าที่แล้ว ก็จะได้ตั้งให้เป็นหลวงอภิบาลบุริมศักดิ์ ซึ่งเป็นชื่อคิดขึ้นไว้เป็นคู่กันกับ หลวงอภิรักษ์ราชฤทธิ์ ของเดิม
ระเบียบการนั้นดีแล้ว แต่ขอแก้คำบ้าง คือ คำเรียกเทอมว่า "เทอมวิสาขบูชา" กับ "เทอมมาฆบูชา" ทั้ง ๒ นี้ ถ้าตัด "บูชา" ออกเสีย จะกะทัดรัดกว่า แล "วิสาขะ" กับ "มาฆะ" ก็เป็นคำที่คนโดยมากเรียกชื่อการบูชาทั้ง ๒ อย่างนั้นอยู่แล้ว คงจะเป็นที่เข้าใจกันดี กับกางเกงชนิดที่เรียกได้ว่า "กางเกงจีน" นั้น อยากให้แก้เรียก "กางเกงไทย" เรื่องชื่อกางเกงนี้ได้โจษกันขึ้นเมื่อไปทะเลคราวที่แล้วมานี้เอง เวลานี้กำลังแค้นเจ๊กด้วยเรื่องต่าง ๆ จึ่งกล่าวติเตียนอยู่ มีใครก็จำไม่ได้กล่าวขึ้นว่า ไทยเราควรขอบใจเจ๊กอยู่อย่าง ๑ ที่เราได้เอากางเกงของเขามาใช้นุ่ง เป็นของสบายนัก ข้าจึงตอบว่า ในโบราณกาลจะเป็นมาแล้วอย่างไรไม่ทราบ บางทีไทยจะได้จำอย่างกางเกงมาจากจีนจริง แต่ไทยเราได้เคยนุ่งกางเกงมาช้านานแล้ว เมื่อเขมรมาเป็นนาย บังคับให้ไทยนุ่งผ้า ยังนุ่งทับกางเกง
