มั่นล้อมทั้ง ๔ ด้านแล้ว พระเจ้าหงษาวดีก็ตรัศแก่พระมหาอุปราชา พระเจ้าแปร พระเจ้าอังวะ ท้าวพระยาทั้งหลาย ว่า เราไปรบเมืองทุกแห่งไซ้ ครั้นยกเข้าล้อมได้แล้วดังนี้ ก็แต่งการที่จะเข้าปีนปล้นเอาได้ด้วยฉับพลัน แลแผ่นดินอยุทธยานี้เปนราชธานีใหญ่หลวง เอาสมุทเปนคูคั่นรอบ ดุจเขาพระสิเนรุราชอันมีแม่น้ำสีทันดรนทีรอบคอบ แลที่จะปล้นได้ไซ้ เห็นแต่ขื่อน่าด้านเดียว ถึงดังนั้นก็ดี จะปล้นเอาเหมือนนครทั้งปวงนั้นมิได้ แลซึ่งจะเอาอยุทธยาครานี้ เราจะแต่งการเปนงานปีจึงจะได้ ให้ท้าวพระยาทั้งหลายกำหนดให้แก่นายทัพนายกองทั้งปวงให้รักษาแต่มั่นไว้ ย่าเพ่อรบพุ่ง ให้แต่งกันออกลาดหาเข้าไว้เปนเสบียงไพร่พลทั้งปวงให้ครบปีหนึ่ง แล้วจะให้สำรวจเอาให้ถ้วนตัวจงทุกหมู่ทุกกอง ถ้านายทัพนายกองผู้ได้เสบียงพลนั้นมิครบถึงปีไซ้ จะให้ลงโทษแก่นายทัพนายกองถึงสิ้นชีวิตร จึงท้าวพระยานายทัพนายกองทั้งหลายก็แต่งพลไว้ประจำค่ายทั้งปวงแต่พอรบพุ่งป้องกันน่าค่าย แล้วก็แต่งพลออกไปลาดหาเข้าทุกหมู่ทุกกองโดยพระราชกำหนด แต่หมวดมะโดดข้าหลวงเดิมนั้นเสบียงบมิครบปี พระเจ้าหงษาวดีให้ลงโทษถึงสิ้นชีวิตร.
๏ ขณะนั้น สมเด็จพระมหาจักรพรรรดิพระเจ้าช้างเผือกทรงพระประชวรหนักประมาณ ๒๕ วัน ก็สวรรคตในศักราช ๙๑๗ ปีเถาะ สัปตศก อยู่ในราชสมบัตินั้น ๒๗ ปี.
