ออกมาถวายบังคม จึงจะรับเปนราชไมตรีด้วย ครั้นพระสังฆราชเข้ามาถึงกรุง ถวายพระพรแก่สมเด็จพระมหินทราธิราชพระเจ้าแผ่นดินโดยคำพระเจ้าหงษาวดีสั่งเข้ามานั้น จึงท้าวพระยาทั้งหลายทูลพระมหินทราธิราชพระเจ้าแผ่นดินว่า การทั้งนี้พระเจ้าหงษาวดีหากเพโทบายฬ่อลวงให้ออกไป แล้วจะกุมเอาท้าวพระยาผู้ใหญ่ทั้งปวงไว้ แล้วก็จะให้เข้ามาเทเอาครัวอาณาประชาราษฎรทั้งหลายอพยพไปเปนเชลย แลศึกครั้งนี้ข้าพเจ้าทั้งหลายขอถวายชีวิตรบพุ่งป้องกันจนถึงขนาด จึงสมเด็จพระมหินทราธิราชพระเจ้าแผ่นดินก็ตรัศให้ท้าวพระยาทั้งหลายพิพากษาเปนหลายยกหลายเกณฑ์ แลท้าวพระยาทั้งปวงลงด้วยกันเปนคำเดียวว่า จะอาสารบพุ่ง แต่พระยาธารมาไซ้มิได้ลงด้วยท้าวพระยาทั้งปวง.
๏ ฝ่ายพระเจ้าหงษาวดีท่าฟังทูตซึ่งจะออกไปแต่พระนครช้าอยู่ถึงเจ็ดวัน จึงตรัศด้วยสมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราชเจ้าว่า กรุงพระมหานครศรีอยุทธยามิให้ทูตออกมาเจรจาความเมืองแลช้าอยู่ดังนี้ เห็นว่า มิเปนพระราชไมตรีกันแล้ว เราจะให้แต่งการที่จะปล้นนั้นดุจเก่า สมเด็จพระมหาธรรมราชาก็ทูลแก่พระเจ้าหงษาวดีว่า ขอให้งดก่อน ข้าพเจ้าจะเข้าไปแถลงการทั้งปวงให้พระเจ้าแผ่นดินแลท้าวพระยาผู้ใหญ่เห็นแท้ว่า จะเปนทางพระราชไมตรี อย่าให้ยากแก่สมณพราหมณาประชาราษฎรทั้งหลาย พระเจ้าหงษาวดีก็ตรัศบัญชาโดยสมเด็จพระมหาธรรมราชาเจ้า สมเด็จพระมหาธรรมราชาเจ้าก็เสด็จด้วยพระเสลี่ยงมายืนอยู่ตรงน่าที่พระมหาเทพ ร้องเรียกเจ้าน่าที่เข้าไปว่า เราจะเข้าไประงับการแผ่นดิน พระมหาเทพเจ้าน่าที่มิไว้ใจ ยิงปืนกระสุนใหญ่น้อยออกไป พระองค์ลงจากพระเสลี่ยง ขุนอินทรเดชะแบกพระองค์วิ่งกลับออกมา สมเด็จพระ
