หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).pdf/165

๑๐๘

พลปีนปีนเขาแซงขึ้นสองข้าง แลทางกลางนั้นให้พลอยู่แต่เชิงเขาให้ห่าง แล้วโห่ร้องกระทำอาการดุจปีนขึ้นทางนั้น ชาวเมืองสำคัญว่า ศึกขึ้นมาทางนั้น ก็กลิ้งก้อนศิลาลงมา ก็มิได้ถูกผู้ใด ฝ่ายพลซึ่งแซงขึ้นไปก็ยิงปืนระดมไปต้องข้าศึกล้มตายเจ็บป่วยมากแตกระส่ำระสาย เพลาเช้า สามโมง ก็ได้เมือง จับได้ตัวเจ้าเมืองรุม เมืองคัง ลงมายังค่าย ทั้งสามพระองค์ก็เลิกทัพคุมเอาตัวเจ้าเมืองรุม เมืองคัง มายังเมืองหงษาวดี แล้วทูลตามซึ่งได้ไชยชำนะ สมเด็จพระเจ้าหงษาวดียินดี ตรัศชมฝีมือแลความคิดสมเด็จพระนเรศวร แล้วพระราชทานพานทองคำใส่พระภูษาองค์หนึ่ง ทองหนักห้าชั่ง จำหลักเปนรูปเทวดา พระมหาอุปราชาน้อยพระไทยแก่พระนเรศวรนัก ฝ่ายสมเด็จพระนเรศวรเปนเจ้าก็ทูลลาพระเจ้าหงษาวดี ๆ ก็ตรัศให้มังทุ มังอนัน มังอสารจอถ่าง สมิงพัตเบิด ลงไปอยู่หัวเมืองรายทาง ให้จ่ายเสบียงเลี้ยงดูไพร่พลไปกว่าจะถึงแดนพระนครศรีอยุทธยา สมเด็จพระนเรศวรเปนเจ้าเสด็จกลับลงมาถึงเมืองพระพิศณุโลกแล้ว ก็เปลื้องเครื่องทรงออกบูชาถวายพระชินราช พระชินสีห์เจ้า ให้กระทำศัพทสมโภชการมหรศพสามวัน แล้วเสด็จลงมาเฝ้าสมเด็จพระราชบิดาณกรุงเทพมหานคร จึงเอาการซึ่งได้รบพุ่งมีไชยชำนะข้าศึกนั้นกราบทูลให้ทราบ สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวมีพระไทยยินดีนัก ให้แต่งการสมโภชสมเด็จพระอรรคโอรสาธิราชเจ้าเจ็ดวัน แล้วพระราชทานปูนบำเหน็จทแกล้วทหารทั้งปวงโดยสมควร ครั้นเสร็จการสมโภชแล้ว สมเด็จพระนเรศวรเปนเจ้าก็กราบถวายบังคมลากลับขึ้นไปสถิตย์อยู่ยังเมืองพระพิศณุโลก.