ทราบ ก็ตรัศให้พระยาไชยบูรณ ขุนพระศรี แลพระหัวเมืองทั้งปวง ยกรี้พลช้างม้าเปนกองน่าทัพหลวงตามไป พระยาไชยบูรณตามมาทันถึงตำบลแม่รกา นันทสูกับราชสังครำก็ยอช้างม้ารี้พลรบพุ่งพระยาไชยบูรณแลข้าหลวงทั้งปวงเปนสามารถ ในขณะนั้น พระยาไชยบูรณขี่ช้างพลายปืนพระราม ได้ชนช้างนันทสู ช้างนันทสูได้ล่าง ช้างพระยาไชยบูรณเสียทีแปรไป นันทสูจ้วงฟันด้วยของ้าวต้องนิ้วชี้พระยาไชยบูรณกระทบขอขาด ช้างพระยาไชยบูรณกลับได้ล่างค้ำถนัด ช้างนันทสูทานกำลังไม่ได้ขวางพ่ายไป ขุนพระศรีขี่ช้างพลายศัตรูพินาศ ได้ชนด้วยช้างราชสังครำเปนสามารถ ช้างราชสังครำก็แพ้แก่ข้าหลวงทั้งสอง แลนันทสูกับราชสังครำก็รุดหนีไปโดยทางเชียงทอง ครั้งนั้น ได้ไทยใหญ่ชาวแสนหวีอันมาอยู่กับเชียงทอง สกรรจ์ แลครัวอพยพ ประมาณสองหมื่นเศษ แต่ผู้มีบันดาศักดิ์ เจ้าฟ้าเมืองจี่ เจ้าฟ้าเมืองลองแจใหม่ เมืองปากสมิงตีม้ายาเยื่อ แลไทยใหญ่ชาวม้าทั้งปวง ก็เอาครัวอพยพออกมาสู่พระราชสมภาร จึงแต่งช้างม้ารี้พลแลทหารช่วยตามตีนันทสูกับราชสังครำถึงตำบลแม่รางสะรางแล้ว ก็กลับมายังทัพหลวงตำบลเชียงทอง.
๏ ฝ่ายพระยาพิไชยข้าหลวงเดิมแจ้งว่า สมเด็จพระนเรศวรเปนเจ้ากับพระเจ้าหงษาวดีเปนปรปักษ์แก่กัน ก็คิดการขบถ ครั้นแจ้งพระราชกำหนด ก็มิได้ยกไปโดยเสด็จ จึงซ่องสุมชาวเมือง แล้วกวาดครอบครัวของตัวแลครัวชาวเมืองทั้งปวงซึ่งเข้าด้วยนั้นไปณเมืองสวรรคโลก แจ้งความทั้งปวงแก่พระยาสวรรคโลก ๆ ก็ลงใจด้วย คิดกันจะยกไปตีเอาเมืองพระพิศณุโลก แต่หลวงปลัด แลขุนยกรบัตร ขุนนรนายก ไซ้
