๏ พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ทรงพระมหากรุณาภาพแก่เจ้าฟ้าแสนหวี แล้วพระราชทานเครื่องอุปโภคบริโภคเปนอันมาก เลี้ยงไว้โดยถานาศักดิ์.
๏ ลุศักราช ๙๔๙ ปีกุญ นพศก ราชบุตรนักพระสัฏฐาผู้เปนพระยาแลวก เมื่อสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์เสด็จไปปราบ ขณะเมื่อทหารข้าหลวงเข้าเมืองแลวกในเพลากลางคืนนั้น ราชบุตรมาอยู่น่าที่ ครั้นทัพไทยเข้าเมืองได้แล้ว ความกลัวก็มิได้ไปหาบิดา หนีออกจากน่าที่กับบ่าวประมาณ ๓๐ คนเข้าป่า พากันหนีไปถึงแดนเมืองล้านช้าง ครั้นรู้ข่าวว่า กองทัพหลวงเสด็จพระราชดำเนินกลับไปกรุงพระมหานครศรีอยุทธยาแล้ว ก็พากันกลับมาเมืองแลวก เสนาบดีที่เหลืออยู่กับสมณชีพราหมณ์อาณาประชาราษฎรจึ่งพร้อมกันยกพระราชบุตรท่านขึ้นราชาภิเศกเปนพระยาแลวกครอบครองแผ่นดินแทนพระบิดา พระยาแลวกครั้นได้ครองศิริราชสมบัติแล้ว ก็อุส่าห์บำรุงสมณพราหมณาจารย์โดยยุติธรรมราชประเพณีมาได้เดือนเศษ จึ่งตรัศปฤกษาเสนาบดีกระวีมุขทั้งหลายว่า แต่ก่อน พระราชบิดาเราไปกระทำเสี้ยนหนามต่อกรุงพระมหานครศรีอยุทธยา มิได้เกรงพระเดชเดชานุภาพสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์อันทรงอิศรภาพดุจสุริยเทวบุตรอันมีรัศมีสว่างทั่วโลกธาตุ ความพินาศฉิบหายจึ่งถึงพระองค์แลญาติประยุรวงษ์ในกรุงกัมพูชาธิบดี แลครั้งนี้ เราจะทำดุจพระบิดานั้นมิได้ จำจะอ่อนน้อมขอพระเดชเดชานุภาพสมเด็จพระเจ้ากรุงเทพมหานครศรีอยุทธยาเปนที่พึ่งที่พำนัก ความศุขสวัสดีจะได้มีแก่เรา ท่านทั้งหลายจะเห็นประการใด เสนาบดีมนตรีมุขทั้งปวงกราบทูลว่า ซึ่ง
