พระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ปกเกล้าปกกระหม่อมดุจฉัตรแก้วแห่งท้าวมหาพรหมอันมีปริมณฑลกว้างขวางร่มเย็นไปทั้งจักรวาฬ ข้าพระองค์ขอถวายสุวรรณหิรัญรัตนมาลาบรรณาการมาโดยราชประเพณีสืบไปตราบเท่ากัลปาวสาน สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวตรัศได้ทรงฟัง ก็มีพระไทยเมตตาแก่พระสุธรรมราชาพระยาแลวกองค์ใหม่เปนอันมาก สั่งให้ตอบพระราชสาสนไปว่า สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะได้อาฆาฏจองเวรแก่ราชบุตรนัดดานักพระสัฏฐาหามิได้ แลซึ่งบิดาท่านเปนไปจนถึงกาลพิราไลยนั้น ก็เพื่อเวรานุเวรแต่อดีตติดตามมาให้ผลเห็นประจักษ์ แลให้พระยาแลวกองค์ใหม่นี้ครอบครองไพร่ฟ้าประชาราษฎรโดยยุติธรรมราชประเพณีพระมหากระษัตราธิราชเจ้าแต่ก่อนนั้นเถิด แล้วสั่งให้เจ้าพนักงานตอบเครื่องราชบรรณาการ แลพระราชทานเสื้อผ้าเงินตราแก่ทูตานุทูตโดยสมควร อยู่สามวัน ทูตก็กราบถวายบังคมลาไปยังกรุงกัมพูชาธิบดี.
๏ ครั้นเข้าเดือนห้า ปีชวด สำเรทธิศก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศให้บำรุงช้างม้ารี้พลไว้ เดือนสิบสอง จะยกไปเมืองเมาะตมะ เมืองหงษาวดี.
๏ ในเดือนห้านั้น มีหนังสือบอกพระยาศรีไศลเข้ามาว่า ซึ่งพระเจ้าแปรผู้เปนราชนัดดาเสียทัพกลับไปเมืองหงษาวดี พระเจ้าหงษาวดีเอาโทษถอดเสียจากที่ถานาศักดิ์ ไพร่พลรามัญซึ่งไปกับพระเจ้าแปรนั้นจับได้ใส่เล้าคลอกเสีย ที่แตกฉานซ่านเซนไปภายหลัง รู้เนื้อความดั่งนั้น กลัวตาย ก็มิได้เข้าบ้านเมือง คุมกันเปนพวกเปนเหล่าออกอยู่ป่า แต่งข้าหลวงไปจับก็ต่อรบ แลหัวเมืองทั้งปวงเห็นว่า พระเจ้าหงษาวดีถอดพระเจ้าแปรเสีย ก็เสียใจ พากันกระด้างกระเดื่องเปนอันมาก แล
