หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๑ (๒๔๕๕) b.pdf/273

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๑๔

ราชรณยุทธบนราชสัณฐาคารในค่ายที่เจ้าพระยาจักรีแลเจ้าพนักงานตั้งไว้รับเสด็จนั้น เจ้าพระยาจักรีแลมุขมัจจามหาอำมาตยกระวีราชโหราจารย์แลนายทัพนายกองทั้งปวงเฝ้าพระบาทยุคลดาษดา ดังดวงดารากรล้อมรอบพระรัชนิกรเทวราช เจ้าพระยาจักรีกราบทูลข้อราชการเสร็จสิ้นทุกประการ ก็เสด็จพักพลอยู่สามเวน พอหายเลื่อยล้าแล้ว ดำรัศให้โหรหาฤกษ์ ได้มหาเพชรฤกษ์ไชยณวัน ๑๒ ค่ำ เพลารุ่งแล้ว ๕ บาท จึงมีพระราชบริหารสั่งให้เจ้าพระยาจักรีเปนแม่ทัพ ให้พระยากาญจนบุรีเปนยุกระบัตร แลท้าวพระยาพระหัวเมืองพลทหารอาสา ๒๐๐๐๐ บรรจุเรือรบเรือไล่เตรียมไว้ ถึงฤกษ์ดีแล้ว จะให้ข้ามไปตีเอาเมืองเมาะตมะ.

 ครั้นณวัน ๑๒ ค่ำ เพลาย่ำรุ่งแล้ว สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์เสด็จทรงสรรพศิริราชอลงการยุทธสำหรับราชรณรงค์เสร็จ ก็เสด็จทรงช้างพระที่นั่งไปยืนอยู่ณริมฝั่งน้ำเมาะลำเลิ่ง ครั้นเพลา ๕ บาท ได้มหาเพ็ชรฤกษ์ พระโหราธิบดีศรีพิชาจารย์ลั่นฆ้องไชยเปนสำคัญ เจ้าพระยาจักรีนายทัพนายกองก็ยกพลเรือรบแลเรือไล่ข้ามไปรบเอาเมืองเมาะตมะ พระยาลาวก็แต่งเรือรบเรือไล่ออกมารบก็พ่ายแก่พลทหารข้าหลวง ๆ ก็ไล่ส่ำรุกขึ้นป่ายปีนเมืองเมาะตมะนั้นได้ พระยาลาวแลท้าวพระยามอญขบถทั้งปวงก็พ่ายหนี แลพลทหารข้าหลวงไล่ฟันแทงมอญขบถหญิงชายทั้งปวงตายสิ้นทั้งเมืองเมาะตมะนั้น อนึ่ง มอญซึ่งหนีจากเมืองเมาะตมะไปซอกซ่อนอยู่ทุกตำบล แลทหารข้าหลวงตามไปไล่ฆ่าฟันแทงตายเปนอันมาก ส่วนตัวพระยาลาวไซ้ขึ้นช้างหนีไปประมาณสิบเส้น แลหมื่นสุดจินดาตามได้ตัวพระยาลาว