หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๑ (๒๔๕๕) b.pdf/294

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๓๕

เจ้า ซึ่งมิได้อาฆาฏจองเวรแก่ท้าวพระยาทั้งหลายเปนอันสุจริต สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศให้โอวาทสั่งสอนพระเจ้าเชียงใหม่แลท้าวพระยาลาวทั้งหลายเปนอเนกบรรยายแล้ว ก็เสด็จพระราชดำเนินกลับเข้ามายังราชพลับพลาอาศน์ จึงดำรัสแก่พระเจ้าเชียงใหม่ แลพระรามเดโช ท้าวพระยาแสนหลวงแสนเมืองทั้งปวง ให้ไปอยู่รักษาเมืองดังเก่า บำรุงประชาราษฎรขอบขัณฑเสมาโดยยุติธรรมประเพณีให้ถาวรวัฒนาสืบไป.

 ครั้นณวัน ค่ำ พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็เสด็จพระราชดำเนินยกพยุหโยธาทัพออกจากเมืองลำพูน แลพระเจ้าเชียงใหม่ แลพระรามเดโช ท้าวพระยาแสนหลวงแสนเมืองทั้งปวง ก็ตามมาส่งเสด็จถึงตำบลจอมทอง แล้วก็กราบถวายบังคมลายกแยกกันไปบ้านเมืองโดยพระราชกำหนด แต่พระไชยาธิป ลูกพระเจ้าเชียงใหม่ แลพระยาเด็กชาย แลนันทกยอสูนั้น ลงมาโดยสเด็จพระบาทสมเด็จเอกาทศรฐอิศวรบรมนารถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวด้วย ก็เสด็จลงมาถึงสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงในเมืองสุพรรณบุรี สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงก็มีพระราชหฤไทยปรีดาภิรมย์ยิ่งนัก แลสรรเสริญพระเดชเดชานุภาพพระราชสมภารพระบาทสมเด็จเอกาทศรฐบรมนารถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวเสด็จไประงับท้าวพระยาทั้งปวงให้ราบคาบนั้น.

 ลุศักราช ๙๕๒ ปีขาล โทศก ในเมืองแลวกไซ้ เมื่อพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ยกทัพหลวงไปปราบราชศัตรูในเมืองแลวกแล้ว แลเทเอาครัวอพยพทั้งปวงเสด็จมายังกรุงพระมหานครแล้ว อยู่ภายหลังมา จึงลูกพระยาแลวกซึ่งหนีไปอยู่