หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕
เหมือนเข็ญใจเคืองจิตรที่จากมา |
ครั้นเพลาสุริยาอรุณเรือง |
แสงประเทืองเบื้องบูรพ์ทิศา |
พอตกลึกแล้วให้ล่องนาวาคลา |
ประทับท่าเมืองสมุทบุรีรมย์ |
อันฝูงชนชาวบ้านย่านนั้น |
ผิวพรรณไม่รื่นรวยสวยสม |
ไม่เปนที่ชวนชื่นอารมณ์ชม |
ยิ่งเกรียบตรมสุดแสนรกำใจ |
ให้ปั่นป่วนหวนสวาดิประวัติหา |
จะดูใครไม่พาใจชื่นได้ |
จึงให้ออกนาวาคลาไคล |
รีบไปตามสายชลธี |