หน้า:ราชาธิราช - ๒๔๓๒.pdf/133

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๓
๑๒๓
ราชาธิราช

มีพระทัยเสน่หารักใคร่ในนางนั้นนัก จึงให้ตกแต่งมรรคาสลับไปด้วยราชวัตร์ฉัตร์ธงต้นกล้วยต้นอ้อย มีร้านน้ำสองข้างมรรคา รับสตรีนั้นเข้ามาเมืองเมาะตะหมะ เลี้ยงเปนพระสนมเอก ให้ชื่อว่า นางอำเปอ ๚ะ

ขณะนั้น ชาวเมืองทั้งปวงซึ่งได้เห็นรูปนางนั้นก็ตบมือรำทำเพลงว่า ตักกะตอยลัดอูรูปะนะโกลนโกญปะราตะลาญ แปลเปนภาษาไทยว่า นางรูปงามทรามสวาทผาดหน้าดีมีศรีแก่นางทั้งหลาย ลูกชาวบ้านกล้วยป่า แลนางอำเปอนั้นพระยาอู่พระเจ้าช้างเผือกเปนที่เสน่หารักใคร่ยิ่งนัก ครั้นอยู่มา นางจันทะมังคะละ ซึ่งเปนอรรคมะเหษี ตาย