หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๔
๑๕๓
ราชาธิราช
ทูลพระเจ้าช้างเผือกว่า หลานของข้าพเจ้า คือ มะยีกำกอง คนนี้ ข้าพเจ้ารักดังบุตร์ในอุธร ไปภายน่าพระองค์อย่าได้รังเกียจ ข้าพเจ้าขออะไภยในมะยีกำกองเปนอันขาดทีเดียว พระองค์ทรงพระเม็ตตาแก่ข้าพเจ้าฉันใด จงทรงพระเม็ตตาแก่มะยีกำกองฉันนั้น พระเจ้าช้างเผือก ครั้นได้ทรงฟัง พระองค์มิได้ตรัสประการใด ครั้นอยู่มา นางจันทะมังคะละผู้เปนอรรคมเหษีพระเจ้าช้างเผือกถึงแก่พิลาไลยไปสู่ปะระโลกย์ ครั้งนั้น พอบุตร์อำมาตย์แพรจอนั้นถึงแก่ความตายด้วย แลอำมาตย์แพรจอซึ่งเปนบิดานั้นเปนที่คิดอ่าน
