หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๔
๑๖๕
ราชาธิราช
พระราชบุตร์พระราชนัดดาตกไปเปนข้าท้าวพระยาเมืองใดหามิได้ แลบัดนี้ ตัวท่านทั้งสอง ผู้เปนข้าหลวงเดิมมาแต่ครั้งสมเด็จพระราชบิดาเรา คิดมิชอบ จึงต้องถวายพระราชธิดาเราไปแก่พระมหาราชเจ้าเมืองเชียงใหม่ บัดนี้ อายุเราชรา แม้นถึงแก่สวรรคาลัยแล้ว ลูกเราอันเชื้อวงษ์พระเจ้าช้างเผือกแลเปนเจ้าท่านทั้งหลายไปเปนข้าท่านผู้อื่นได้ทุกข์ยากอยู่ฉะนี้ ท้าวพระยามหากษัตริย์ผู้มีปัญญาทั้งปวงซึ่งได้รู้ จะติเตียนท่านทั้งสองหรือ ๆ จะยกยอสรรเสิญท่าน ฝ่ายหน้าไป ท่านทั้งสองจะคิดประการใดให้บอกมา พระตะบะแลสมิงเลิกพร้า ครั้นได้ฟังพระ
