หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
๑๙๔
เล่ม ๕
ราชาธิราช
พระยาน้อยจึงตอบสมิงมะราหูว่า ราชสมบัตินี้พระราชบิดาปลงพระไทยไว้กับพ่อขวัญเมือง พี่ว่าดังนี้หาควรไม่ แต่นี้ไปพี่อย่าเจรจาเช่นนี้ สมิงมะราหูจึงตอบว่า ถึงมาทว่าสมบัติจะได้แก่พ่อขวัญเมืองก็ดี พระองค์ก็เปนสายโลหิตเดียวเหมือนกัน ตัวข้าพเจ้านี้เปนแต่ไม้กาฝาก จะได้พึ่งบุญพระองค์สืบไป
ฝ่ายพระยาน้อยได้ฟังดังนั้นก็นิ่งอยู่ แล้วสมิงมะราหูกับพระยาน้อยถ้อยทีทำความสัตย์ต่อกัน สมิงมะราหูเอามีดสับเอาเลือดอกปนสุราใส่จอกส่งให้พระยาน้อย พระยาน้อยก็รับเสวยเข้าไป ฝ่ายพระยาน้อยก็สับเอาเลือกอกปน
