หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๒
๕๕
ราชาธิราช
สาตราวุธแลราชพาหะนะทั้งนั้นก็ได้แก่พระเจ้าฟ้ารั่วเปนอันมาก ตั้งแต่นั้นมา เมืองเมาะตะหมะก็บริบูรณ์บรมสุขยิ่งนัก แลเมืองพะโค คือ เมืองหงษาวะดี นั้นก็เปนส่วยขึ้นแก่เมืองพุกาม คนในเมืองพะโคนั้นต้องเข้าเดือนออกเดือน แลมีอะขะมะมอญคนหนึ่งนั้นเปนลูกชาวบ้านมุอิเขต ออกบวชเปนสามเณอยู่วัด อยู่มาในกาลวันหนึ่ง สามเณรนั้นไปนั่งเบาบนสิลา ๆ นั้นทะลุลงไป อาจารย์เห็นแล้วจึงทำนายว่า สามเณรองค์นี้จะมีบุญ อยู่มาในกาลวันหนึ่ง เจ้าสามเณรจึงลาอาจารย์สึกเปนคฤหัศฐ์ ไปได้ลูกสาวมะตะหยอกเปนภรรยา จึงกระทำหนังสือสัญญาไว้
