หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๒
๖๗
ราชาธิราช
กันรบพุ่งไว้เปนรั้วพระนครชั้นหนึ่ง แลพ่อตานั้นเกียจคร้าน ห้ามมิให้ทำการครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อข้าพเจ้าทำพระรูปขึ้นบูชานั้นก็ห้ามอีกเล่า ข้าพเจ้าจึงเห็นว่า มะตะหยอกพ่อตาหาความกะตัญญูมิได้ ข้าพเจ้าโกรธจึงตีจริงอยู่ มะตะหยอกจึงหนีมากราบทูลกล่าวโทษข้าพเจ้านี้หาจริงมิได้ ขอพระองค์ทรงพระดำริห์ดูเถิด ถ้าข้าพเจ้าเปนขบถแล้ว จะออกมาเฝ้าพระองค์ไย ๚ะ
๏เจตะสุกรีได้ฟังอะขะมะมอญว่ากล่าวเปนฉันข้ากับเจ้าดังนั้น ก็เห็นจริง หาความสงสัยมิได้ จึงใช้ให้คนไปชันสูตร์ดูรูปซึ่งอะขะมะมอญกระทำไวสักการะบูชานั้น ครั้นทหารไปดูเห็นแล้วก็กลับ
