หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๒
๗๓
ราชาธิราช
ไปถามเมียลักขะยาพะยูว่า ท่านทั้งปวงพิททูลประการใด จึงทรงพระโกรธ ๚ะ
๏ฝ่ายลักขะยาพะยูรู้ว่าสมิงอะขะมะมอญโกรธ จึงคิดกับบ่าวไพร่คนสนิทว่า สมิงอะขะมะมอญสิโกรธเราแล้ว จะนิ่งอยู่ก็มิได้ จำจะคิดอ่านประหารชีวิตเสีย จึงจะพ้นอันตราย ครั้นคิดกันพร้อมแล้ว ก็จัดเครื่องบรรณาการให้บ่าวคนสนิทถือขึ้นไปดุจประหนึ่งจะไปถวาย เอาอาวุธซ่อนขึ้นไปด้วย คิดทำดังนี้หวังมิให้สมิงอะขะมะมอญสงสัย แลตัวลักขะยาพะยูนั้นก็เอาอาวุธซ่อนไปมิให้คนทั้งปวงเห็น ครั้นถึงเรือนหลวงแล้ว ทหารทั้งปวงก็วิ่งตรูกันขึ้นไป ๚ะ
