หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๒
๘๙
ราชาธิราช
ตัวหนึ่งมาแต่ป่าหิมพานต์ สมจรด้วยนางช้างดำณะเมืองศุกโขไทย เกิดลูกเปนช้างเผือกผู้ขาวบริสุทธิ์ดุจสำลี อายุช้างนั้นได้หกปี สมเด็จพระร่วงเจ้าจึงให้เอามาบำรุงเลี้ยงไว้ ครั้นอยู่มา เปนบุญสมภารแห่งพระเจ้าฟ้ารั่วมที่จะได้ช้างเผือกไปไว้เปนศรีเมืองเมาะตะหมะ พะเอินให้ช้างเผือกมิได้จับน้ำแลหญ้าเปนหลายเวลา นางช้างจึงเอาเนื้อความขึ้นกราบทูลสมเด็จพระร่วงเจ้า ๆ ก็เสด็จทอดพระเนตร์พระยาช้างเผือก จึงทรงพระดำริห์ว่า ช้างนี้มิได้เกิดโรคประการใด มาเปนดังนี้ ดูก็เปนอัศจรรย์นัก หรือจะมิควรอยู่เปนราชพาหนะแห่งเรากระมัง พระองค์ไม่สบายพระทัย
