แล้ว ในวันต่อไปก็จะเอาพระราชกำหนดนั้นมาเสนอทันที แต่ว่า ถ้าหากไม่มีอะไรที่ด่วนและสำคัญไปยิ่งกว่าพระราชกำหนดนั้นแล้ว ก็จำเป็นอยู่เองที่จะต้องนำพระราชกำหนดมาเสนอสภาก่อนอื่น จึ่งเห็นว่า ตามที่หลวงธำรงฯ เสนอนั้น จะแก้ด้วยให้ใส่ไว้ในระเบียบการของสภาจะเหมาะกว่า
หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์กล่าวว่า ถ้าเช่นนั้นแล้ว ก็ไม่ขัดข้อง ละขอถอนญัตติ
ประธานสภาฯ กล่าวว่า ในมาตรา ๕๒ นี้ ได้มีแก้ไขถ้อยคำบ้าง และคงอ่านได้ความว่า "ในเหตุฉุกเฉินซึ่งจะเรียกประชุมสภาผู้แทนราษฎรให้ทันท่วงทีมิได้ พระมหากษัตริย์จะทรงตราพระราชกำหนดให้ใช้บังคับดั่งเช่นพระราชบัญญัติก็ได้
ในคราวประชุมสภาผู้แทนราษฎรต่อไป ท่านให้นำพระราชกำหนดนั้นเสนอต่อสภาเพื่ออนุมัติ ถ้าสภาอนุมัติแล้ว พระราชกำหนดนั้นก็เป็นพระราชบัญญัติต่อไป ถ้าสภาไม่อนุมัติไซร้ พระราชกำหนดนัน้ก็เป็นอันตกไป แต่ทั้งนี้ ไม่กะทบถึงกิจการที่ได้เป็นไปในระหว่างที่ใช้พระราชกำหนดนั้น
คำอนุมัอิและไม่อนุมัติของสภาที่กล่าวนี้ ท่านว่า ให้ทำเป็นพระราชบัญญัติ" ฉะนั้น ถ้าไม่มีผู้ใดทักท้วงแล้ว ก็ขอให้รับรองต่อไป
ที่ประชุมลงมติรับรองความในมาตรา ๕๒ ดั่งกล่าวนั้น
