ผู้ใหญ่ปกครองอยู่ จะผูกสมัครรักใคร่กันเองโดยไม่มีผู้ใหญ่จัดแจงแต่งงานให้เป็นสามีภรรยากันนั้น ไม่ได้เป็นอันขาด
การแต่งงานบ่าวสาวนี้ จีนถือว่า เป็นการมงคลอันประเสริฐกว่าเรื่องใด ๆ ระวางวันเวลาที่กำหนดนัดทำพิธีแต่งงานกันนั้น ถ้ามีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นในปัจจุบัน เช่น บิดามารดาญาติสนิทของชายและหญิงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมรณภาพลง ก็ต้องบอกงดการแต่งงานกันชั่วคราว จนกว่าจะทำการปลงศพเสร็จและสิ้นเขตต์ทุกข์แล้ว จึงให้ดูวันคืนนัดแต่งงานกันใหม่ ฉะนั้น จึงมีคนบางคนเมื่อเห็นว่า อาการป่วยของญาติผู้ใหญ่หนักลง ก็รีบฉวยโอกาสจัดแจงรับตัวเจ้าสาวมาทำพิธีแต่งงานในปัจจุบันทันด่วนให้สำเร็จกันไปก็มี และในวันแต่งงานนั้น เขาถือความที่เป็นมงคลสวัสดีทุกสิ่งทุกอย่าง กระทั่งผู้ที่ไปช่วยในงานจะต้องมีความร่าเริงบันเทิงใจ ทั้งกิริยาวาจาก็ต้องเรียบร้อยสละสลวย แม้จะทำสิ่งใดจะต้องระมัดระจังให้ถี่ถ้วนทุกเมื่อ
เรื่องสินสอดขันหมากนั้น จีนชาวเมืองเตี้ยจิวชุดเก่ากะกำหนดสินสอดเพียงเงิน ๒๐ ตำลึงจีนเป็นอย่างมาก ส่วนขันหมากในวันนั้นไม่มี มีแต่ขนมต่าง ๆ จัดเป็นที่ ๆ จนถึงพิธีคุยซียิดตอนที่ ๕ จึงได้จัดหมากพลู ๒ ที่ไปกับสิ่งของต่าง ๆ ในวันนั้น เพราะการกินหมากในเมืองจีนก็มีเหมือนกัน ชาวเมืองเตี้ยจิวใช้หมากพลูรับแขกก็มี แต่หมากพลูเขาใช้ปูนขาวกับใส่น้ำตาลกรวด รับประทานแล้วฟันไม่ดำ ฉะนั้น จีนชาวเมืองเตี้ยจิวที่เข้ามาอยู่ในเมืองไทยจึงชอบรับประทาน
