แฮหัวหลิมจึงว่าตัวเปนทหารอยู่ในแผ่นดิน มิได้คิดถึงคุณพระเจ้าโจยอยคิดขบถไปเข้าด้วยขงเบ้ง แล้วยังเจรจาเอาร้ายมาใส่เราว่ากลับกลอกอิกเล่า เกียงอุยจึงร้องตอบว่าท่านเขียนหนังสือไปถึงเราว่า ให้มาสมัคเข้าด้วยขงเบ้งเราสำคัญว่าจริงก็มา มิได้แจ้งว่าท่านจะลวงเรา แต่พอเอาตัวรอดพ้นความตายฉนี้ บัดนี้ ขงเบ้งก็ชุบเลี้ยงให้เราเปนขุนนางผู้ใหญ่ แลเรารับอาษามาว่าจะตีเอาเมืองนี้ให้ขงเบ้งจงได้ แล้วเกียงอุยปลอมก็ขับทหารเข้าโจมตี
แฮหัวหลิมกับม้าจุ้นก็รบพุ่งต้านทานเปนสามารถ เกียงอุยปลอมนั้นก็ถอยทหารกลับมาหาขงเบ้งๆ ก็ยกทหารไปเมืองเอ๊กก๋วน ฝ่ายเกียงอุยขึ้นยืนอยู่บนเชิงเทิล เห็นขงเบ้งให้ทหารเข็นเกวียนบันทุกเสบียงมาค่ายอุยเอี๋ยนเปนอันมาก ก็คุมทหารสามพันยกออกจากเมืองตรงไปชิงเอาเสบียงขงเบ้ง ทหารซึ่งคุมเกวียนมานั้นก็แกล้งทิ้งเกวียนเสบียงเสียวิ่งหนีไปสิ้น เกียงอุยได้เสบียงอาหารเปนอันมากก็ดีใจ ยกทหารจะกลับเข้าเมืองพบเตียวเอ๊กสกัดทางอยู่ เตียวเอ๊กก็ควบม้าเข้ารบกับเกียงอุยได้เก้าเพลง พออองเป๋งยกหนุนมาถึงก็ขับทหารระดมตีเกียงอุยเปนสามารถ เกียงอุยเห็นเหลือกำลังก็ควบม้าพาทหารหนีไปจะเข้าเมือง
ขณะเมื่อเกียงอุยยกออกจากเมืองนั้น อุยเอี๋ยนเข้าชิงเอาเมืองได้ ก็ให้ทหารขึ้นรักษาหน้าที่เชิงเทิลไว้เปนมั่นคง เกียงอุยกลับมาเห็นธงสำคัญ ซึ่งปักอยู่บนเชิงเทิลนั้นเปนธงสำหรับทัพขงเบ้งก็ตกใจ ควบม้าพาทหารประมาณสิบม้าตรงไปเมืองเทียนซุย พบเตียวเปาคุมทหารสกัดทางอยู่ เตียวเปาก็ขับทหารเข้ารบเปนสามารถ เกียงอุยเห็นเหลือกำลัง ก็ทิ้งทหารเสียควบม้าหนีไปถึงเมืองเทียนซุย ก็เรียกทหารในเมืองให้เปิดประตู นายประตู
