ซิเซ่งก็ขับทหารออกมาสู้ด้วยเตียวเภา ได้ประมาณสิบเพลง เตียวเภาทานกำลังมิได้ก็ชักม้าหนีกลับหลังไป จึงบอกแก่โจฮิวว่าซิเซ่งมีกำลังมากนัก ข้าพเจ้าจะเสียทีจึงกลับมาแจ้งแก่ท่าน โจฮิวจึงว่าซึ่งซิเซ่งเข้มแข็งนั้นท่านอย่าวิตกเลย ไว้พนักงานเราจะตีให้แตกไปจงได้ จึงให้เตียวเภาคุมทหารสองหมื่น ยกไปตั้งซุ่มอยู่ทิศใต้ จึงให้สีเกี๋ยวคุมทหารสองหมื่นไปซุ่มอยู่ทิศเหนือ กำหนดว่าเราจะเปนกองกลางยกเข้าไปฬ่อ แล้วจะทำเสียทีถอยออกมาให้ไล่ ถ้าได้ยินเสียงประทัดสัญญาแล้วให้ยกทหารทั้งสองข้างตีกระหนาบออกมา เตียวเภาสีเกี๋ยวสองนายรับคำแล้ว ก็คมทหารไปซุ่มอยู่แต่เวลากลางคืน
ฝ่ายลกซุนจึ่งแต่งให้จูหวน จวนจ๋องคุมทหารนายละสามหมื่น ยกลัดทางวกไปข้างหลังค่ายโจฮิว กำหนดว่าได้ทีแล้วให้จุดเพลิงขึ้น ถ้าเราเห็นแสงเพลิงแล้วจะยกทหารตีกระทบเข้าไป ฝ่ายท่านก็ตีออกมาเห็นเจะจับโจฮิวได้เปนอันง่าย จูหวนจวนจ๋องรับคำแล้วก็ยกทหารแยกกันลัดไปแต่เวลาคํ่า
เตียวเภายกไปตั้งซุ่มอยู่ เห็นกองทัพจูหวนมิได้รู้ว่าเปนทหารเมืองกังตั๋ง สำคัญว่าเปนกองตะเวนพวกกัน ก็ขี่ม้าเดินเข้าไปถามจูหวนๆก็เอาง้าวฟันตกม้าลงตาย ทหารทั้งปวงก็แตกตื่นอลหม่านไป จูหวนได้ทีก็ให้จุดเพลิงขึ้นในทันใด จวนจ๋องเห็นแสงเพลิงก็รีบยกมาพบกองทัพสีเกี๋ยวซึ่งมาซุ่มอยู่ ก็ขับทหารเข้ารบพุ่งฆ่าฟันกันล้มตายลงเปนอันมาก
สีเกี๋ยวสู้มิได้ก็พาทหารแตกหนีไป จูหวนจวนจ๋องสองนายก็ขับทหารเข้าโจมตีค่ายโจฮิว ฆ่าฟันกันตลุมบอนเปนอลหม่าน โจฮิวแตกหนีออกจากค่ายพาทหารไปตำบลเหียบเซ๊ก พอพบซิเซ่งคุมทหารขึ้นม้าเข้าไล่ฆ่าฟัน ทหารโจฮิวแตกทิ้งเครื่องสาตราวุธเสียแตกกระจัดกระจายกันไป โจฮิวก็ขับม้าหนีไปตามทางซอกเขา
