ขนเอาก้อนสิลามาผูกเชือกเข้าทิ้งลงไป ทหารขงเบ้งเอาแตะขึ้นรับทานมิได้ก็ถูกเจ็บปวดล้มตาย ครั้นจะชิงเอาก้อนสิลาก็มิได้ ทหารบนเชิงเทิลทิ้งลงมาแล้วก็สาวกลับขึ้นไป ขงเบ้งเห็นทหารล้มตายเบาบางลงเข้ามิได้ก็ให้ถอยออกมา
ครั้นเวลากลางคืนก็ให้เลียวฮัวคุมทหารสามพัน ขุดอุโมงค์จะให้ทะลุเข้าไปในกำแพง เฮ๊กเจี๋ยวรู้ก็ขุดสกัดเสีย มิให้ทะลุเข้าไปในกำแพงได้ แต่ขงเบ้งให้ทหารเข้าทำการรบพุ่งอยู่ฉนี้ประมาณยี่สิบวัน ถ้อยทีถ้อยต้านทานกันอยู่ มิได้แพ้ชะนะกันทหารล้มตายลงเปนอันมาก ขงเบ้งมีความวิตกเปนทุกในใจอยู่
ขณะทหารเข้ามาบอกว่า บัดนี้ข้างทิศตวันออกเห็นกองทัพยกมากองหนึ่ง จาฤกอักษรมาในธงชื่อว่าอองสง ขงเบ้งแจ้งดังนั้นจึงถามว่าผู้ใดจะอาษาเราออกไปรับทัพอองสงครั้งนี้ได้ เจียหยงซึ่งเปนทหารรองจึงว่า ข้าพเจ้าจะขออาษาออกไปเอ็ง ขงเบ้งมีความยินดีจึงเกณฑ์ทหารอิกสามพันให้แก่เจียหยงๆ คำนับแล้วก็ยกไป
ขงเบ้งจึงให้จงคีคุมทหารอิกสามพันยกหนุนไป แล้วก็ถอยทัพหลวงเลื่อนลงมาตั้งอยู่ พ้นที่ทางประมาณสองร้อยเส้น ฝ่ายเจียหยงคุมทหารยกไปถึงกลางทาง พบกองทัพอองสงยกมาปะทะกันเข้าก็ขับทหารเข้ารบพุ่งกันเปนสามารถ เจียหยงออกสู้ด้วยอองสงได้สามเพลง อองสงแทงด้วยทวนตกม้าตาย ทหารทั้งนั้นก็แตกหนีร่นลงมา
อองสงได้ทีขับทหารไล่ติดตามไปพบกองทัพจงคีสวนขึ้นมาก็เข้ารบพุ่งกัน จงคีขับม้าเข้าสู้ด้วยอองสงได้สามเพลง อองสงฟันด้วยง้าวตัวขาดตกม้าตาย ทหารก็ตื่นแตกหนีกลับมา จึงบอกกับขงเบ้งตามซึ่งได้รบพุ่งนั้นทุกประการ
