รีบยกพลทหารไปตั้งมั่นอยู่ตำบลเขากิสาน แล้วจึงปฤกษานายทัพนายกองทั้งปวงว่า แต่เรายกมาทำการณตำบลกิสานนี้ ก็เสียทีต้องยกพลทหารกลับไปถึงสองครั้งแล้วมิได้ไชยชะนะเลย ครั้งนี้เราทำการไม่สมคะเนเหมือนใจคิด เห็นสุม้าอี้จะหมายว่าบัดนี้เราจะยกเข้าไปทางเมืองไปเสียแลเมืองหยงจิ๋ว ดีร้ายจะยกทหารมาสกัดทางอยู่ คอยรบพุ่งเราเหมือนครั้งก่อน ครั้นเราจะยกกองทัพไปทางนั้นเล่าก็มิได้ จำจะยกไปทางเมืองอิมเป๋งปูเต๋าเดินหลีกเสียลอบเข้าไปตีเมืองอิมเป๋งปูเต๋าให้ได้ก่อน แม้นได้เมืองสองเมืองนี้แล้ว ก็เห็นจะทำการตลอดเข้าไปได้ถึงเมืองลกเอี๋ยง ผู้ใดจะอาษาเราไปทำการครั้งนี้ได้
เกียงอุยกับอองเป๋งจึงรับว่าข้าพเจ้าจะขออาษาไปเอ็ง ขงเบ้งก็มีความยินดีจึงให้ทหารคนละหมื่น กำหนดให้เกียงอุยยกไปตีเมืองปูเต๋า ให้อองเป๋งไปตีเมืองอิมเป๋ง สองนายคำนับแล้วก็ยกทหารไป
ฝ่ายเตียวคับครั้นแตกมาถึงเมืองเตียงอั๋น จึงแจ้งเนื้อความแก่โกฉุยว่า บัดนี้กองทัพเมืองเสฉวนมาตีตำบลตันฉองได้ เฮ๊กเจี๋ยวก็ถึงแก่ความตาย ด่านซั้นก๋วนนั้นก็เสียแล้ว ขงเบ้งยกทัพล่วงเข้ามาตั้งอยู่ตำบลกิสาน โกฉุยแจ้งดังนั้นก็บอกหนังสือไปแจ้งแก่พระเจ้าโจยอย แล้วจึงปฤกษากันว่ากองทัพขงเบ้งครั้งนี้ เห็นจะยกมาทางเมืองไปเซีย แลเมืองหยงจิ๋วเปนมั่นคงจะไว้ใจมิได้ จึงแต่งให้เตียวคับอยู่รักษาเมืองเตียงอั๋น ให้ซุนเลไปรักษาเมืองหยงจิ๋ว ให้โกฉุยนั้นยกทหารไปป้องกันเมืองไปเซีย
ฝ่ายพระเจ้าโจยอยแจ้งหนังสือบอกดังนั้น ก็ทรงพระวิตกอยู่ พอขุนนางเอาเนื้อความมาแจ้งว่า บัดนี้เมืองกังตั๋งกับเมืองเสฉวนนั้นเปนไมตรีกันเข้าแล้ว คิดอ่านจะยกกองทัพมาช่วยกันทำร้ายแก่เมืองเรา แลลกซุนตระเตรียมทหารพรักพร้อมอยู่ จะยก
