เสฉวนเหมือนหนึ่งฝูงเนื้ออันกลัวเสือ ขอให้ยกกองทัพตามตีให้ทหารขงเบ้งระสํ่าระสาย จึงจะได้ทีทำการสืบไป สุม้าอี้ก็มิได้ทำตาม
ฝ่ายขงเบ้งครั้นรู้ว่ากองทัพเขากิสานเลิกกลับไปแล้ว ก็ให้หาเอียวหงีกับม้าต๋งเข้ามาสั่งว่า ให้ท่านทั้งสองคุมทหารเกาทัณฑ์หมื่นหนึ่งรีบไปซุ่มอยู่ตำบลบิตกบอกบุ๋นปากทางจะไปด่านเกียมโก๊ะ แม้นทหารสุมาอี้ตามไป ได้ยินเสียงประทัดสัญญาเมื่อใด ก็ให้ทหารขนเอาก้อนสิลาสมทบปากทางเสีย แล้วให้ทหารเอาเกาทัณฑ์ระดมยิงออกมา ทั้งสองข้างทางจับเอาข้าศึกให้ได้ เอียวหงีม้าต๋งก็คุมทหารหมื่นหนึ่งรีบไปจากเมืองโลเสีย
ขงเบ้งจึงสั่งอุยเอี๋ยนกวนหินให้คุมทหารเปนกองหลัง ให้เก็บเอาฟืนมาสุมเพลิงไว้ให้ข้าศึกเห็นควันเพลิง แลธงหน้าที่เชิงเทิลอย่าให้ลดเสีย แม้นกองทัพเรายกออกจากเมืองแล้ว ท่านทั้งสองจึงยกตามไปตำบลบอกบุ๋น ถ้าสุม้าอี้ยกตามจงรบฬ่อไปครันสั่งเสร็จแล้ว ขงเบ้งก็พากินอแลชาวเมืองทั้งนั้น ยกออกจากเมืองโลเสีย
อุยเอี๋ยนกับกวนหินก็ทำตามขงเบ้งสั่ง แล้วคุมทหารตามไปทางบอกบุ๋น ฝ่ายม้าใช้เห็นดังนั้น ก็เอาเนื้อความไปบอกแก่สุม้าอี้ว่า กองทัพขงเบ้งนั้นเลิกไปจากเมืองโลเสียแล้ว สุม้าอี้ได้ยินดังนั้นก็ไปดู ใกล้เชิงกำแพงเมืองเห็นธงทิวปักอยู่ บนน่าที่เชิงเทิลเปนอันมาก แลควันเพลิงนั้นก็มีปรกติอยู่ สุม้าอี้หัวเราะแล้วจึงว่า ขงเบ้งเลิกกองทัพกลับไปแล้ว ยังทำอุบายไว้ฉนี้อิกเล่า จึงให้ทหารเข้าไปดูมิได้เห็นผู้คน แล้วกลับออกมาบอกว่ามีแต่เปลือกเมืองเปล่า สุม้าอี้ได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงว่าครั้งนี้ขงเบ้งยกไปแล้ว ผู้ใดจะอาษาตามไปตีให้ทหารขงเบ้งระสํ่าหรับระสายได้
เตียวคับจึงว่าข้าพเจ้าจะขออาษาไป โจมตีตัดท้ายขงเบ้งให้แตกขึ้นไปจนทัพหน้า สุม้าอี้จึงตอบว่าใจท่านรวดเร็วนัก ซึ่งจะ
