น้ำตาไหล ด้วยคิดถึงพระเจ้าเล่าปี่จึงให้ยกโทษลิเงียมไว้ ขงเบ้งจึงให้ลิเงียมปี่ฮุยไปเฝ้าพระเจ้าเล่าเสี้ยนณเมืองเสฉวน ปี่ฮุยกราบทูลตามลิเงียมทำมหาอุปราชจึงกลับมา พระเจ้าเล่าเสี้ยนแจ้งดังนั้นก็ทรงพระโกรธตรัสสั่งจะให้เอาตัวลิเงียมไปฆ่าเสีย ขุนนางทั้งปวงกราบทูลขอโทษลิเงียมไว้ พระเจ้าเล่าเสี้ยนจึงให้ถอดลิเงียมออกเสียจากที่ขุนนาง ขงเบ้งคิดเอ็นดูลิเงียม จึงเอาลิหลวงบุตรมาตั้งเปนขุนนางแทนที่ลิเงียมผู้บิดา
ขณะนั้นขงเบ้งตั้งทำนุบำรุง ทแกล้วทหารซ่องสุมอาหารอยู่สามปี อาณาประชาราษฎรในเมืองเสฉวน แลเมืองฮันต๋งทำมาหากินเปนศุข ครั้นพระเจ้าเล่าเสี้ยนเสวยราชย์ได้สิบเอ็ดปี เปนเทศกาลเดือนสี่ขงเบ้งจึงเข้าไปกราบทูลพระเจ้าเล่าเสี้ยนว่า ตัวข้าพเจ้าผู้จะทำนุบำรุงแผ่นดินให้อยู่เปนศุข ก็ได้ปรนปรือทแกล้วทหารซ่องสุมเสบียงอาหารว่างศึกมาถึงสามปีแล้ว บัดนี้ข้าพเจ้าขอถวายบังคมบังคมลา ยกกองทัพไปปราบปรามข้าศึกเมืองลกเอี๋ยงซึ่งเปนเสี้ยนหนามให้ราบคาบ แม้ไม่สมคิดข้าพเจ้าก็ไม่กลับมาดูหน้าชาวเมืองเสฉวน พระเจ้าเล่าเสี้ยนได้ฟังก็ตกใจจึงตรัสห้ามว่า บัดนี้เมืองเราก็ราบคาบมีภูมิ์ถานแผ่ไปกว้างขวาง แลเมืองลกเอี๋ยงเมืองกังตั๋งนั้น เห็นจะไม่ยกมากระทำยํ่ายีแก่เราได้ แม้นท่านจะนิ่งอยู่แต่เมืองนี้ก็พอจะเปนศุขสืบไป เหตุใดจะยกกองทัพไปให้ลำบากกายเล่า
ขงเบ้งจึงกราบทูลว่าพระเจ้าเล่าปี่มีพระคุณชุบเลี้ยงข้าพเจ้า แล้วได้สั่งไว้ให้คิดอ่านปราบปรามสัตรู ในเมืองลกเอี๋ยงให้ราบคาบ แล้วจะยกเปนเมืองหลวงขึ้นดังเก่า แลเนื้อความทั้งปวงก็ยังไม่สมความคิด ข้าพเจ้าก็ยังนอนตาไม่หลับ ข้าพเจ้าจึงจะยกไปทำการให้สำเร็จ
