เห็นเราจะได้เสบียงไว้เปนกำลังอิกเปนมั่นคง นายทหารทั้งปวงได้ฟังดังนั้นก็ถามขงเบ้งว่า เหตุใดท่านจึงรู้ว่าจะได้เสบียง ขงเบ้งจึงบอกว่าซึ่งทหารสุมาอี้ตีชิงโคยนต์ไปได้นั้นสมความคิดเรา สุม้าอี้ก็จะให้ทำโคยนต์ไปขนเสบียงบ้าง แล้วเราจะคิดกลอุบายให้ทหารไปตีเอาเสบียงมาให้ได้
ครั้นอยู่มาประมาณยี่สิบวันม้าใช้มาบอกขงเบ้งว่า บัดนี้สุม้าอี้ได้ทำโคยนต์ไปเข็นเกวียนเสบียงมาส่ง ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงสั่งอองเป๋งให้คุมทหารพันหนึ่ง แต่งตัวปลอมเปนทหารสุม้าอี้ไปซุ่มอยู่กลางทาง เวลากลางคืนเห็นทหารสุม้าอี้เข็นเกวียนเสบียงมา จึงเรี่ยรายกันเข้าไปบอกว่า สุม้าอี้ให้มาช่วยป้องกันเสบียง แม้นเหล่ากองลำเลียงนั้นไว้ใจแล้ว ตัวท่านกับทหารทั้งปวงเข้าไปพร้อมกัน จึงไล่ฆ่าฟันเหล่ากองลำเลียงเสีย แล้วเข็นเอาเกวียนเสบียงมา แม้นสุมาอี้จะให้ทหารติดตาม ท่านจึงให้พลิกลิ้นโคยนต์ทั้งนั้นอย่าให้เดินได้ ถึงมาทว่าทหารสุม้าอี้จะเข็นเกวียนเสบียงไปก็จะไม่ทันที เราจึงจะให้ยกเปนทัพผีไปหลอกหลอนสุม้าอี้ก็จะตกใจหนีไป เราจึงจะกลับลิ้นโคยนต์นั้นลงดังเก่าจะได้เข็นเสบียงมาโดยง่าย แล้วขงเบ้งจึงสั่งเตียวหงีให้คุมทหารห้าร้อย แต่งตัวเขียนหน้าปลอมเปนทัพผี มือหนึ่งถือธงมือหนึ่งถือกระบี่ ให้เอาดินประสิวสุพรรณถันใส่หม้อสพายไปซุ่มอยู่ทุกคน แม้นเห็นทหารสุม้าอี้ตามอองเป๋งมา ก็ให้จุดดินประสิวสุพรรณถันขึ้นทุกคน แล้วโห่ร้องคุกคามหลอกหลอนเปนทัพผีออกมา ถ้าทหารสุม้าอี้หนีไปก็ให้กลับลิ้นโคยนต์ลงเสียเข็นเอาเกวียนเสบียงมา แล้วสั่งเกียงอุยให้คุมทหารหมื่นหนึ่ง ให้คอยป้องกันเกวียนเสบียงอย่าให้เปนอันตราย อันเตียวเอ๊กกับเลียวฮัวนั้นให้คุมทหารห้าพัน ไปซุ่มสกัดตีทหารสุม้าอี้อย่าให้ช่วยกันได้ แล้วให้ม้าต้ายม้าต๋งคุมทหารห้า
