แจ้งอยู่ แต่เปนบุราณกรรมถึงอายุของเราแล้ว จำจะแต่งบูชาขอกำลังเทพยดาให้ช่วยตามบุญ แล้วสั่งเกียงอุยว่าท่านจงจัดทหารสี่สิบเก้าคน ให้ห่มเสื้อขาวใส่หมวกขาวถือธงขาวล้อมวงเราอยู่ อย่าให้ผู้ใดเข้าออกรู้เห็นเปนอันขาด เราจะนิ่งทำการอยู่ในม่าน แต่เวลากลางคืนให้ครบเจ็ดวัน แม้นเห็นโคมสำหรับตัวเรา สุกใสสว่างอยู่เราก็จะมีอายุสืบไปได้อิกสองปี ถ้าเพลิงในโคมนั้นดับ เราก็จะถึงแก่ความตายเปนมั่นคง เกียงอุยก็ออกมาจัดแจงทำการตามขงเบ้งสั่ง
ครั้นเวลาค่ำขงเบ้งจึงจุดโคมไว้นอกม่านสี่สิบเก้าใบ ในม่านนั้นจุดโคมล้อมตัวอยู่เจ็ดใบ แลโคมใหญ่เสี่ยงทายนั้นจุดไว้กลาง จึงตั้งเข้าตอกดอกไม้จุดธูปเทียนขึ้นคำนับบูชาตามตำรา แล้วอาราธนาเทพยดาว่า ตัวข้าพเจ้าชื่อจูกัดเหลียง คือขงเบ้งเอากำเนิดมาในหว่างแผ่นดินจุลาจล พระเจ้าเล่าปี่มีความอุส่าห์ไปหาข้าพเจ้าถึงสามครั้ง ก็ได้มาช่วยทำการทำนุบำรุงแผ่นดิน พระเจ้าเล่าปี่นั้นมีพระคุณชุบเลี้ยงข้าพเจ้าถึงขนาด เมื่อพระองค์จะสวรรค์คตก็ได้สั่งการทั้งปวงไว้แก่ข้าพเจ้า แลข้าพเจ้าก็ได้คิดอ่านทำการสงคราม หวังจะกำจัดสัตรูแผ่นดิน แลการทั้งนี้ก็ไม่สำเร็จ บัดนี้เห็นดาวสำหรับตัวข้าพเจ้าเศร้าหมอง จะถึงกำหนดอายุอยู่แล้ว ตัวข้าพเจ้าตั้งใจทำการบำรุงพระมหากระษัตริย์ก็ยังไม่สำเร็จ ขอเทพยดาทั้งปวงจงให้กำลังแลชีวิตร์ข้าพเจ้าไว้ก่อนจะได้ช่วยป้องกันดับร้อน อาณาประชาราษฎรสืบไป แล้วนั่งอ่านมนต์ไปจนรุ่ง
ครั้นเวลารุ่งเช้าขงเบ้งก็ออกว่าราชการ ตรวจตรากำชับทแกล้วทหารให้รักษาค่าย พอขงเบ้งอาเจียนโลหิตออกมาเปนหลายครั้ง ขุนนางแลนายทหารทั้งปวงช่วยกันแก้ไข ครั้นเวลาคํ่าขงเบ้งก็เข้าทำการไปตามตำรา กลางวันอุส่าห์ออกว่าราชการมิได้ขาดแลทำการได้ถึงหกคืน
