ครั้นกลับมาถึงค่ายขงเบ้งจึงดูค่ายใหญ่น้อย ซึ่งขงเบ้งตั้งไว้นั้นต้องในตำราพิไชยสงคราม แล้วว่าอันสติปัญญาขงเบ้งนั้นหาผู้ใดจะเปรียบมิได้ จึงให้กำชับด่านทางทุกตำบลให้ตรวจตรารักษาไว้เปนมั่นคง แล้วยกกลับมาเมืองลกเอี๋ยง
ฝ่ายเอียวหงีกับเกียงอุยครั้นยกมาถึงตำบลเจี๋ยงโต๋ เปนปากทางจะเข้าไปเมืองเสฉวน จึงให้หยุดทัพอยู่บอกแก่ทหารทั้งปวงว่า ขงเบ้งตายแล้วให้นุ่งขาวห่มขาวตามธรรมเนียม ทหารใหญ่น้อยได้ฟังดังนั้นก็ตกใจ ต่างคนต่างร้องไห้รักขงเบ้งที่เอาศีศะกระทบสิลาแตกบ้างจนสลบไปเปนอันมาก พอได้ยินเสียงทหารโห่ขึ้น แล้วเห็นแสงเพลิงเผาเข้ามาซอกเขา เอียวหงีจึงให้ม้าใช้รีบไป ดู ม้าใช้กลับมาบอกว่า อุยเอี๋ยนคุมทหารสกัดอยู่ เอียวหงีได้ฟังดังนั้นก็ตกใจจึงว่ามหาอุปราชยังอยู่นั้นก็ได้ทำนายไว้ว่า อุยเอี๋ยนจะเปนขบถบัดนี้ก็สมคำมหาอุปราช ซึ่งอุยเอี๋ยนมาตั้งสกัดอยู่ดังนี้ท่านทั้งปวงจะคิดประการใด ปี่ฮุยจึงว่าซึ่งจะรบพุ่งนั้นจะกลัวอะไรแก่อุยเอี๋ยน แต่บอกไปกราบทูลพระเจ้าเล่าเสี้ยนให้แจ้งก่อนจะได้ป้องกันเมืองเสฉวนไว้ให้มั่นคง เอียวหงีจึงว่าทางเจ้าสันนั้นลัดไปเมืองเสฉวนได้ แล้วก็แต่งหนังสือให้ม้าใช้ถือไปแจ้งข้อราชการทั้งปวง พระเจ้าเล่าเสี้ยนแต่แจ้งว่าขงเบ้งป่วย ก็ไม่มีความสบายเลย เมื่อขงเบ้งตายนั้นพระเจ้าเล่าเสี้ยนเข้าที่บรรนทมทรงพระสุบินว่าเขากิมปินสานนั้นบันดาลทำลายลง ครั้นเวลารุ่งเช้าเสด็จออก จึงแก้สุบินนิมิตร์ให้ขุนนางทั้งปวงฟัง เจียวจุยจึงทูลว่าเวลาคืนนี้ข้าพเจ้าเห็นว่า ดาวมหาอุปราชตกลงข้างทิศตวันตกเฉียงเหนือ ข้าพเจ้าเห็นว่า จะมีไภยแก่มหาอุปราช ซึ่งพระองค์ทรงพระสุบินก็เห็นยุติกัน พระเจ้าเล่าเสี้ยนแจ้งดังนั้นก็ยิ่งเศร้าหมองไม่สบายเลย
ครั้นอยู่มาห้าวันลิฮกมาทูลตามขงเบ้งสั่งไว้ทุกประการ บัดนี้ขงเบ้งถึงแก่ความตายแล้ว พระเจ้าเล่าเสี้ยนแจ้งดังนั้นก็ตกใจจึง
