ได้ให้สัตย์สาบาลต่อกัน คิดอ่านทำการทั้งนี้หาทำอันตรายแก่ครอบครัวบุตร์ภรรยาแก่โจซองไม่ ทำแต่พอจะยกเอาทหารของพี่น้องโจซองมาเปนของหลวง อินต้ายบกรับหนังสือแล้วก็ลาออกไป
ฝ่ายโจซองขี่ม้าไล่เนื้อเล่นในกลางป่า มีทหารไปบอกว่า บัดนี้ในเมืองเกิดวุ่นวาย สุม้าอี้ใช้ให้คนถือหนังสือเรื่องราวมาถวายพระเจ้าโจฮองจะว่าเนื้อความประการใดมิได้แจ้ง โจซองได้ยินดังนั้นก็ตกใจลงจากหลังม้า มาเฝ้าพระเจ้าโจฮอง แลไปเห็นห้องหวุนถือหนังสือหมอบอยู่น่าที่นั่ง โจซองจึงรับเอาหนังสือส่งให้คนอื่นอ่านถวาย
ในเรื่องราวนั้นว่า ข้าพเจ้าสุม้าอี้ได้ตามเสด็จพระองค์มาแต่เมืองเสียวตั๋ง ทำราชการมาช้านานแล้ว เมื่อพระบิดาของพระองค์จะดับสูญให้หาพระองค์กับข้าพเจ้าแลโจซอง เข้าไปเฝ้าในที่บรรทมซึ่งประชวรอยู่นั้น จึงยื่นพระหัตถ์มาลูบหลังข้าพเจ้า แล้วฝากพระองค์แลบ้านเมืองแก่ข้าพเจ้าแลโจซอง
บัดนี้ข้าพเจ้าเห็นโจซองหาลำฦกถึงพระบิดาพระองค์ซึ่งฝากฝังนั้นไม่ ทำการทั้งนี้เห็นจะคิดขบถต่อแผ่นดิน จึงตั้งให้เตียวต๋องคนสนิทเปนที่เต้าก๋ำเข้าเฝ้าข้างในได้ ให้คอยฟังความลับทั้งปวง แล้วให้รักษาพระแสงแลตราหยก สำหรับกระสัตริย์ครั้งก่อนโจซองทูลยุยงให้ขับมเหษีซ้ายขวา พระบิดาของพระองค์ผิดแผดกันจนตายเสียองค์หนึ่ง ก็ได้ความแค้นเคิองถึงพระญาติวงษ์ บัดนี้การแผ่นดินทั้งปวงก็มิได้พิททูลพระองค์เลย แม้จะให้ล้างคนโทษถึงตายก็มิได้ทูล ก็สั่งให้ฆ่าเสียตามอำเภอใจ
อนึ่งพี่น้องแลทหารพรรคพวกโจซอง คุมเหงขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อย แลราษฎรทั้งปวงได้ความเดือดร้อนเปนอันมาก โจซองทำทั้งนี้หาคิดถึงคำพระบิดาของพระองค์ซึ่งฝากไว้ไม่เลย อันตัวข้าพเจ้าหาลืมคำสั่งพระบิดาของพระองค์ไม่ ข้าพเจ้ากับเจียวเจ้สุม้าหูลำฦก
