เซอเชมสับรุกว่า ความดี ๆ อยู่ในใจเซอเชมสับรุกอยู่หลายอย่าง จะใคร่พูดให้เจ้าพญาพระคลังฟัง ท่านรักจะฟัง ก็จะพูดให้ฟัง ถ้าท่านไม่รักฟัง ก็จะลากลับไป ฤๅท่านมีการอยู่ จะไม่ได้มาพบกับเซอเชมสับรุก ถ้าท่านมีธุระสิ่งไร ก็ใช้ให้ขุนนางที่ควรจะพูดการได้ ก็ให้ลงไปพูดกับเซอเชมสับรุก ถ้าเซอเชมสับรุกมีธุระจะพูดกับเจ้าพญาพระคลัง ไม่สบายด้วยป่วยไข้ จะฃอให้กปิตันบรุกที่ ๒ ขึ้นมาพูดจากับเจ้าพญาพระคลัง
เจ้าพญาพระคลังจึงว่า เดี๋ยวนี้ใจของเซอเชมสับรุกคิดอย่างไร จะอยู่ที่เมืองสมุทปาการนี้ฤๅ จะได้พูดจากันที่เมืองสมุทปราการ
เซอเชมสับรุกตอบว่า สุดแต่ใจเจ้าพญาพระคลัง จะให้ขึ้นไปกรุงฯ ก็จะขึ้นไป จะให้อยู่ที่เมืองสมุทปราการก็จะอยู่ ฤๅจะให้กลับออกไปอยู่กำปั่นใหญ่ ก็จะกลับออกไป เซอเชมสับรุกว่า ตัวเปนขุนนางวิลาศ เข้ามาเถีงกรุงฯ แล้ว ก็เหมือนเปนขุนนางที่กรุงฯ เหมือนกัน เซอเชมสับรุกว่า ไม่รู้จักอย่างธรรมเนียมณกรุงฯ จะพูดจาผิดพลั้งเหลือเกินประการใด ฃออย่าให้ถือโกรธเลย ช่วยสั่งสอนบอกกล่าวให้ด้วย
เจ้าพญาพระคลังตอบว่า เซอเชมสับรุกเข้ามาพูดทางไมตรี ๒ พระนครอันใหญ่ มีอัชฌาไศรยดังนี้ สมควรที่จะเปนทูตขอนอยู่แล้ว
