พร้อมกัน ปฤกษาเห็นทางพระราชไมตรีต่อกัน เพื่อจะให้ขอบพระไทยเจ้ากรุงเทพฯ ศรีอยุทธยา แลเจ้ากรุงอังกฤษจึงใช้ให้หิศเอกสเลนซีเยียมสบรุกเนกคะมันเดอออดนิโมดเนาเปออริบัดเปนเจ้าเมืองสรวะแลเมืองลาบอน ซึ่งจะให้เจ้าชีวิตรณกรุงศรีอยุทธยาชอบพระไทยแก่หิศเอกสเลนซีเยียมสบรุกเนกคะมันเดอออดนิโมดเนาดปออริบัดเจ้าเมืองสรวะแลเมืองลาบอนเปนอันมาก แลซึ่งข้อราชการในครั้งนี้เพื่อจะให้เปนไมตรีต่อกันไป แลสินค้าของอันใด ๆ ที่มีภาษีเปนอันมาก ถ้าขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อยคิดเห็นชอบด้วยกันแล้ว จึงทำหนังสือไว้ต่อกัน แลเจ้ากรุงเทพศรีอยุทธยากับเจ้ากรุงอังกฤษนางพญาริวิกตอเรียจะได้เปนทองแผ่นดินกันที่มิได้รู้ขาด แลซึ่งข้อภาษีนั้นเพื่อจะให้เปนประโยชน์แก่กันทั้ง ๒ ฝ่าย แลเจ้ากรุงศรีอยุทธยาด้วยเจ้ากรุงอังกฤษจะได้เปนไมตรีกันเปนอันมาก ฝากรักมาณวัน
รุ่งขึ้นวันเดือน ๙ ขึ้น ๙ ค่ำ เพลาเช้า ๕ โมงเศษ เจ้าพญาพระคลังให้จมื่นไวยวรนารถ พญาอุไทยธรรมราช จมื่นราชามาตย์ ขี่เรือกันยายาว ๑๑ วาลงไป ๆ พูดกับเซอเชมสับรุกที่กำปั่น เซอเชมสับรุกพูดว่า จมื่นไวยวรนารถลงไปนั้นมีความยินดีมาก จะพูดจาถ้อยความสิ่งไร
