เปนเรือรบ ไพร่บ้านพลเมืองที่ไม่เคยเห็นก็จะสดุ้งสะเทือนตกใจ แต่ขุนนางแลคนที่มีปัญญารู้การงานนั้นหากลัวไม่ดอก เซอเชมสบรุกเข้ามาครั้งนี้ตั้งใจอยู่ว่าจะมาให้คนทั้งปวงมีความเย็นใจ จะมาทำให้คนที่ไม่มีปัญญาได้ความร้อนใจนั้น หาควรที่จะเอากำปั่นไฟขึ้นไปไม่
เซอเชมสับรุกว่า ไม่ให้เอากำปั่นขึ้นไปก็ไม่เอาไปดอก จะฃอเรือสัก ๒ ลำบรรทุกหีบผ้าเครื่องใช้สรอยกับคนใช้ขึ้นไปก่อน เพลาพรุ่งนี้จะฃอให้มิศบรุกที่ ๒ มิศเซนยอนที่ ๒ ขึ้นไปดูจัดแจงเย่าเรือนเสียให้เสร็จก่อน มิศบรุกมิศเซนยอนกลับลงมาแล้ว เซอเชมสับรุกจึงจะขึ้นไปต่อภายหลัง
ข้อหนึ่งว่า เซอเชมสับรุกขึ้นมา ฯพณฯ ว่าจะให้จมื่นไวยวรนารถลงไปช่วยดูแลที่กำปั่นนั้น ขอบใจ ฯพณฯ นักหนา แต่คนที่กำปั่นเปนคนมาแต่เมืองวิลาศใหม่ จะไม่มีอัชฌาไศรย จึงฃอไว้ว่าอย่าให้ลงไปเลย วันขึ้น ๑๑ ค่ำ เพลาเช้า เซอเชมสับรุกจะออกไปที่กำปั่น ให้จมื่นไวยวรนารถออกไปเที่ยวเล่นด้วยเถิด กปิตันที่กำปั่น เถีงเปนนายกำปั่นก็จริง แต่เปนลูกขุนนางผู้ใหญ่
จมื่นไวยวรนารถก็รับว่าจะออกไป
ข้อหนึ่ง เซอเชมสับรุกถามว่า กรุงเทพฯ เมื่อศักราช
