หน้า:เปิดกรุ (๒) - เหม เวชกร - ๒๕๓๘.pdf/4

11

 

. . .ผมเกิดปวดปัสสาวะ จึงรีบมาห้องน้ำที่เปิดไฟสว่าง. . .ชายกลางคนเดินสวนออกมาจากห้องน้ำอย่างเร็ว. . .เหลียวกลับมาดูว่าชายผู้นั้นคือใคร แต่ไม่เห็น. . .

ไปชุบตัว

ลมทุ่งโชยพลิ้วเข้ามายังลานบ้านเมื่อยามเย็น ผมกำลังเก็บข้าวเปลือกที่ตากไว้กลับเข้ากระบุง เหตุเพราะอ้ายคอกกับอีเขียวกัดกันโดนกระบุงข้าวเปลือกคว่ำลงแอ่งน้ำ ในหัวผมเวลานั้นกำลังเต็มไปด้วยความคิดที่จะได้มีวาสนาไปชุบตัวที่กรุงเทพฯ โดยความอนุเคราะห์ของน้าเกียรติ ซึ่งแต่ก่อนก็เป็นคนที่บ้านมาบโพธิ์นี่เอง แต่จากบ้านนี้ไปชุบตัวที่กรุงเทพฯนานปี จะได้เมตตาเอาผมไปชุบตัวที่กรุงเทพฯบ้างอีกคนด้วยว่าผมกำพร้าบิดามารดาแต่เล็ก อีกประการหนึ่งการเรียนหนังสือของผมก็แค่เรียนหนังสือที่วัดใกล้บ้าน จบแล้วก็คลุกอยู่กับควายในท้องทุ่งเรื่องการเรียนหนังสือมันก็เลยมาแล้ว จะเรียนอีกไม่ได้เพราะโตแล้ว จึงจะไปหาความดีเอาทางกรุงเทพฯ เพราะกรุงเทพฯเท่ากับสวรรค์ลงได้ไปอยู่ย่อมต้องดีขึ้นเอง ดีกว่าจะจมอยู่กับโคลนกับตม น้าเกียรติแต่ก่อนอยู่บ้านนี้ชื่อน้าเกิด พอไปเรียนหนังสือกรุงเทพฯเปลี่ยนชื่อเป็นเกียรติเพราะ