ชีวิตของชาวบ้านมาบโพธิ์ได้สงบลง บ้านยายและตาผมมีความสุขดีเมื่อผีทิดกล้าหยุดอาละวาด และทิดหิงที่มาตายในศาลากลางป่าช้าก็เงียบไป ผีทิดหิงไม่แสดงอะไร ตายไปแล้วก็แล้วไป ทั้งตำรวจก็รับหน้าที่สืบสวนการตายอย่างลึกลับของทิดหิงไปอย่างที่มืดมัว บ้านเราก็อยู่อย่างสงบไม่มีวิญญาณผีมาสำแดงเดชอย่างที่แล้วอีก ฉะนั้นทางบ้านผมตาและยายได้นิมนต์พระมาเทศน์ทุกวันพระตลอดพรรษา ชาวบ้านใกล้เคียงก็พร้อมใจกันมาฟังเทศน์ไม่ขาด ในยุคนี้ผมเลยได้รู้จักกับพระอีกหลายองค์ พระองค์หนึ่งมาเทศน์ก็มีอีกองค์หนึ่งมาเป็นเพื่อนกันเพื่อตอนจะกลับวัด
พระท่านคุยเรื่องไปเที่ยวพระพุทธบาทสระบุรี ช่างสนุกจูงใจผมจริง ๆ เกิดมาได้ยินแต่ชื่อพระพุทธบาท แต่ไม่เคยคิดว่าในชีวิตจะได้มีโอกาสไปนมัสการ พระท่านคุยให้ฟังช่างสนุกลึกล้ำ เป็นการไปทำบุญที่มีการผจญภัยทางใจและทางร่างกาย ต้องใช้ความอดทนและแข็งแกร่งอยู่มากมายในเวลาเที่ยวเขาเข้าถ้ำ พระพุทธบาทนี้ชาวบ้านผมเขาถือว่าผู้ไม่มีบุญเป็นไป
