ที่ร้านสุราแห่งหนึ่งในตำบานยานนาวา มีผู้ดื่มอยู่หลายรุ่น ทั้งหนุ่มทั้งแก่ กลางคนและเลยกลางคน มีอยู่โต๊ะหนึ่งที่ขะมักเขม้นในเลขท้ายล็อตเตอรี่ ถกเถียงกันที่ได้เลขมาจากอาจารย์ แทงแล้วถูกกินบ้าง บางรายแทงแล้วก็ถูกบ้าง ตามแต่โชคชะตา ซึ่งความจริงนั้น อาจารย์ทุก ๆ อาจารย์ก็เพียงคาดหมายและมั่นใจเอาเองในการหมุนเวียนแห่งตัวเลขจะเดินวนเวียนมาบรรจบตามตำราที่วางไว้ แต่บางครั้งก็ผิดพลาดไปจากตำรา ผู้ถูกหวยก็บ่นกันไปตามระเบียบของผู้ที่ผิดพลาด จะโกรธเคืองโชคชะตาของตนบ้าง โทษเอาอาจารย์บ้าง แต่ละคนหลงเอาแน่นอนกับการหมุนของเครื่องออกเลข ซึ่งย่อมหมุนไปตามกำลังไฟฟ้า จะมีใครไปหยุดเอาเองได้ก็หาไม่ แล้วแต่โชคชะตาก็จะไปตรงเข้า ผู้เฒ่ามิ่ง หรือนายมิ่ง นั่งฟังอยู่และทั้งเคยผิดพลาดในการแทงเลขท้ายมาแล้วเหมือนกัน แกสั่นหัวแล้วถอนใจยาว
"ฉันเองก็เล่นไปกับเขายังงั้นแหละ ทั้งที่รู้ว่า มันเอาแน่ไม่ได้" เฒ่ามิ่ง
