หน้า:เปิดกรุ (๔) - เหม เวชกร - ๒๕๔๐.pdf/6

ผมพยายามตะกายลมโผเข้ากอดคนที่ใกล้ ๆ และต่างคนก็กอดกันเป็นกลุ่มอยู่ตรงนั้น ไม่รู้ใครเป็นใคร ขาสั่นคางสั่นจนได้ยิน