นึกถึงทำไม? แทนที่จะนึกถึงแต่อะไร? เท่านั้น ท่านต้องการสร้างคนชั้นกลางขึ้นจากแถวกสิกรสามัญผู้เป็นกระดูกสันหลังของประเทศ โครงการของท่านได้ตั้งต้นดำเนินมาแต่ พ.ศ. ๒๔๖๐ นับได้ยี่สิบปีเข้านี่แล้ว แต่อนิจจา งานเริ่มริเป็นงานที่ต้องผจญภัย ท่านจึงได้เห็นผลงานของท่านเพียงต้วมเตี้ยมอยู่ในระยะผจญภัยเท่านั้น อย่างไรก็ดี ท่านได้วางรากลงไว้แล้ว เป็นหน้าที่ของสมาคมเทพกสิกรผู้จะก่อต่อไปให้สำเร็จ
ในการให้การศึกษาแก่กสิกร โครงการเริ่มด้วยฝึกหัดครูขึ้นก่อน สมาชิกส่วนใหญ่ของสมาคมเราจึงเป็นครูเกษตรกรรม เป็นการถูกแล้ว เพราะงานขนานใหญ่ ไม่หัดครูขึ้น จะไปเก็บตกเอาที่ไหน? และเมื่อจะขันไก่ จะเอาเป็ดขันได้หรือ? พอเข้าระยะตั้งโรงเรียนหัดนักเรียนสามัญ ครูเกษตรกรรมบ้าง นักเรียงบ้าง ได้ความรู้ ความชำนาญ และทรัพย์พอเป็นทุนบ้างแล้ว จะได้ตั้งตัวเป็นคหบดีกสิกรขึ้นบ้าง พวกนี้เองเป็นคนชั้นกลางที่ท่านมุ่ง ซึ่งเราอาจได้ปริมาณมากกว่าหาทางพาณิชหรืออุตสาหกรรม เพราะเหตุที่เราเป็นประเทศเพาะปลูก และจะอยู่ในระยะเพาะปลูกไปจนกว่าเราจะมีสำมโนครัว ๖๐ ล้าน
