หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๑
๏ | อยู่เดียวเปลี่ยวใจเศร้า | คิดถึงเจ้าเปล่าใจถอย | |
เสียดายวายรักร้อย | ชั่งเรียมเอยไม่เคยไกล ฯ | ||
โคลง | |||
๏ | งามงอนกิ่งกาบแก้ว | แกมศรี | |
เลื่อนชลาลอยลี | ลาศคล้อย | ||
เฉกโฉมมิ่งสัตรี | ตรูเนตร เรียมเอย | ||
งอนชำเลืองคมช้อย | เนตรให้เรียมสงวน ฯ | ||
กาพย์ | |||
๏ | งามพริ้งกิ่งแก้วสบัด | พลพายซัดกวัดกรกราย | |
ดั่งกรช้อนกอดสาย | สุดรุกแนบแอบอิงองค์ | ||
๏ | เจ็บจากพรากเจ็บจิตร | เพียงปืนพิศม์ติดทรวงลง | |
ยาใดใครจักจง | ไม่ยาเท่าเจ้ายาใจ | ||
๏ | โฉมแกล้งแปลงรูปมา | แก่ตาพี้นี้ฤๅไฉน | |
วันหนึ่งพึ่งจากไป | ไกลนุชน้อยร้อยปีตรอม | ||
๏ | ร้อนแรงแสงสุริยา | ไฟไหม้ป่าหญ้าฟางลอม | |
ไม่ร้อนถอนใจผอม | เพียงจากเจ้าเฝ้าอาดูร ฯ |