โสมากขึ้น สนองโสจัดกองทัพให้ยกเข้ามาล้อมเมืองอุดงมีไชย องค์พระนโรดมฯ ทราบแล้วก็ไม่คิดที่จะสู้รบอยู่รักษาบ้านเมือง ตื่นตกใจอพยพพาพระยาพระเขมรผู้ใหญ่ ๆ แลบุตรภรรยาครอบครัวเข้ามา ณ ด่านเสมานั้น ปัญญาองค์พระนโรดมฯ และพระยาพระเขมรคิดเห็นประการใด จึงได้พากันทิ้งบ้านเมืองเสียดังนี้ แลองค์พระหริราชดนัยไกรแก้วฟ้าไม่ตามองค์พระนโรดมฯ เข้ามาอยู่รักษาบ้านเมืองและพูดจาเกลี้ยกล่อมนายทัพนายกองพวกสนองโสระงับการกำเริบลงได้ บ้านเมืองไม่ได้เสียไปกับพวกสนองโสนั้น จะมีความชอบหรือไม่ ข้อหนึ่ง ไพร่บ้านพลเมืองพากันกำเริบ ควบคุมกันเป็นหมู่เป็นเหล่า ที่ไปเข้าหาพวกสนองโสก็มี ที่ตั้งขัดแขงอยู่ตามบ้านตำบลก็มาก องค์พระนโรดมกับพระยาพระเขมรจะคิดประการใด จึ่งจะให้ผู้คนกลับใจเรียบร้อยเหมือนอย่างแต่ก่อนได้ ข้อความที่ถามทั้งนี้ ให้องค์พระนโรดมฯ พระยาพระเขมร บอกกล่าวชี้แจงมาให้แจ่มแจ้งจงทุกข้อ
| เลขที่ | ๑๖๓ | |
| หมู่ | จดหมายเหตุ ร. ๔ จ.ศ. ไม่มี[1] | |
| ชื่อ | พระบรมราชโองการให้องค์พระนโรดมฯ ถวายคำชี้แจง | |
| ประวัติ | ของหอพระสมุดแห่งชาติ |
- ↑ เรื่องนี้ไม่มีวันเดือนปีหรือ จ.ศ. แต่อ้างตามเรื่องว่า องค์สมเด็จพระนโรดมหนีสนองโสไปอยู่พระตะบอง สนองโสจับพระยายมราช พระยาพระเขมร ตามพระราชพงศาวดารว่า สนองโสจับพระยาพระเขมรเมื่อพระพุทธศักราช ๒๔๐๔ และพระนโรดมหนีไปอยู่ในพระตะบองเมื่อพุทธศักราช ๒๔๐๔
