หน้า:ไปลังกา - ดำรง - ๒๔๖๙.pdf/3

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เรื่องไปลังกาทวีป

ข้าพเจ้าโดยสานเรือเมล์ออกจากสิงคโปร์ แล่นไปได้ ๕ วัน ครั้นวันที่ ๔ เดือนสิงหาคม ร.ศ. ๑๑๐ เวลากลางวัน แลเห็นเกาะลังกาด้านตวันออกลิบ ๆ ยังจะต้องแล่นอ้อมไปอีกคืนหนึ่ง จึงจะถึงเมืองโกลัมโปซึ่งเปนท่าพักเรือเมล์ แต่ถึงกระนั้น พอได้เห็นตลิ่งก็พอชื่นบานใจ ด้วยแล่นในทะเลถูกคลื่นมรสุมมาหลายวันแล้ว

เกาะลังกานี้ ในหนังสือบอกว่า บัดนี้ มีจำนวนพลเมืองประมาณเกือบ ๓,๐๐๐,๐๐๐ คน เปนชาติสิงหฬสัก ๑,๘๐๐,๐๐๐ คน เปนชาติทมิฬสัก ๖๐๐,๐๐๐ คน นอกจากนั้น เปนฝรั่งแลแขกชาติอื่น ๆ คนในเกาะนี้ถือพระพุทธสาสนาประมาณว่า ราว ๑๖,๐๐๐,๐๐๐ คน รองลงมา คนถือสาสนาพราหมณ์ราว ๔๙๐,๐๐๐ คน สาสนามะหะมัดสัก ๑๙๐,๐๐๐ คน สาสนาคฤศเตียนราว ๑๔๐,๐๐๐ คน การทำมาหากินเปนการเพาะปลูกเปนพื้น ที่ลุ่มราบริม