นี้ ตั้งแต่มีรถไฟไปมาง่าย ที่ขึ้นราคาค่าเช่ามาก ท่านพระเหล่านี้ยิ่งรวยมากขึ้น จนอธิปตัยอังกฤษเห็นว่า เหลือเกิน จำจะต้องจัดการอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ระวังมิให้ชาวลังกาเห็นว่า จะลบล้างทำลายพระพุทธสาสนา สู้แต่งให้กรรมการเข้าไปสืบสวนเรื่องที่กัลปนาถึงกรุงเทพฯ ครั้งหนึ่ง ได้ความตลอดแล้ว จึงคิดอ่านจัดการมอบอำนาจให้สัปรุษตามหมู่บ้านซึ่งอยู่ในแขวงวัดเหล่านั้นเปนกรรมการกับปิยการกวัดละมากคนน้อยคนตามควรเก็บผลประโยชน์ที่กัลปนามาเลี้ยงดูพระสงฆ์แต่พอสมควร นอกนั้นใช้ในการปฏิสังขรณ์แลการที่จะเปนประโยชน์อื่น ๆ มีการโรงเรียนเปนต้น อันเกี่ยวเนื่องอยู่ในตำบลบ้านแลวัดเหล่านั้น อธิปตัยคอยเปนธุระตรวจตราบาญชีอยู่เสมอ มิให้ฉ้อฉนกันได้
ส่วนพระสงฆ์ซึ่งอยู่ตามหัวเมืองท่านั้น แต่เดิมมา ขัดสนผลประโยชน์ เพราะอยู่บ้านนอกคอกนา ที่กัลปนามีน้อย ทั้งมาถูกโปรตุเกศริบไปเสียเมื่อได้เมืองท่า คง
