หน้า:ไปลังกา - ดำรง - ๒๔๖๙.pdf/33

๓๑

เมื่อว่าถึงพระสงฆ์ว่า ที่แท้คนเราจะเกิดมาเปนแขกฝรั่งเจ๊กจีนชาติใด ๆ ถ้าอุปสมบทถือเพศเปนสมณะทรงธรรมวินัยอย่างเดียวกัน ก็ชื่อว่า เปนพระภิกษุสงฆ์ ควรฆราวาสในสาสนานั้นจะเคารพนบนอบอย่างเดียวกัน แม้ความจริงเปนเช่นนี้ แต่ความรู้สึกที่ว่า เปนคนต่างชาติต่างภาษากัน ไม่ใครจะขาดไปจากสันดานได้ ในความข้อนี้ ข้าพเจ้ายอมเอาตัวเองเข้ารับก่อนทีเดียว ไปเห็นพระในลังกา สังเกตใจรู้สึกความเลื่อมใสเสมอแขกบวชมากกว่าพระสงฆ์ เพราะกิริยาอาการของท่านก็เปนแขก อย่างกิริยาพระไทยเราเปนไทย อีกประการ ๑ การปลงผมแลหนวด พระในลังกาไม่มีกำหนดวันกันอย่างพระในเมืองเรา พบพระผมแลหนวดยาวบ้างสั้นบ้างปะปนกันไป จึงดูเปนแขกบวชด้วย ประการ ๑ แต่ความที่ว่ามานี้ ข้าพเจ้าต้องยกเว้นจากพระลังกาองค์หนึ่ง คือ พระมหาเถรสุมังคละซึ่งเปนสังฆนายกฝ่ายอุบาฬีวงศ์ ท่านองค์นี้ ถึงเปนลังกา รูปร่างกิริยาอัธยาศัยพูดจาเห็นเปนพระ