ความกระทบกระเทือนเพราะเหตุที่ได้กรุณาให้สัมภาษณ์อันมีค่ายิ่งแก่หนังสือพิมพ์ของเราเพื่อเผยแพร่แก่ประชาชนคนอ่าน
ผู้พูดทางวิทยุกระจายเสียงแสดงความเห็นว่า หนังสือพิมพ์ไม่ควรจะนำเรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” มาเสนอเลย เพราะว่าผู้ก่อการทุกท่านยังมีชีวิตอยู่ จะทำให้ท่านเหล่านั้นมีความกระดากใจ อีกประการหนึ่ง ท่านเหล่านั้นได้ตั้งใจทำการปฏิวัติโดยเสียสละแล้วทุกอย่างโดยไม่หวังผลตอบแทนเลย แม้แต่คำยกย่องสรรเสริญ
เราขอตอบคารมข้อนี้ว่า การที่ผู้ก่อการไม่หวังผลตอบแทนตลอดจนคำสรรเสริญนั้น ไม่ได้แปลว่า ผู้ซึ่งเล็งเห็นคุณค่าในการปฏิวัติของคณะราษฎรจะสรรเสริญคณะราษฎรไม่ได้ หรือไม่ควรจะกล่าวคำสรรเสริญเสียทีเดียว ตรงกันข้าม เมื่อคณะราษฎรได้ประกอบกรรมอันดีไว้แล้ว และถ้าหากไม่มีผู้กล่าวสรรเสริญเลย ก็ดูจะเป็นเรื่องสลดใจนัก และจะดูเป็นเรื่องเนรคุณไปก็เป็นได้
การเขียนสรรเสริญคณะราษฎรนั้น มิใช่จะเพิ่งมีขึ้นเป็นครั้งแรกในการเสนอเรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” ภายหลังเปลี่ยนการปกครองแล้ว ได้มีผู้เขียนสรรเสริญกรณียกิจของคณะปฏิวัติตลอดมา โดยเฉพาะในวันที่ 24 มิถุนายน และในวันที่ 10 ธันวาคม ได้มีเรื่องสดุดีกันอย่างเซ็งแซ่ทุกปี และก็ไม่เคยมีใครตำหนิติเตียนว่าเป็นการกระทำที่ไม่สมควร เพราะ “คณะผู้ก่อการยังมีชีวิตอยู่ และท่านเหล่านั้นจะมีความกระดากใจ”
แต่เมื่อหนังสือพิมพ์ของเราเสนอเรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” ซึ่งเป็นบันทึกงานและวีรภาพของคณะราษฎรตามความเป็นจริง การกระทำของเราก็กลายเป็นโทษไป
