แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
ตามคำแนะนำจากองคมนตรีสภาของเรา เราขออนุมัติกฎหมายการคลังฉบับนี้ และมีบัญชาให้นำกฎหมายนี้ออกประกาศใช้
- [พระนามาภิไธย]
- [พระราชลัญจกร]
วันที่ 11 เดือนยี่ ปีเมจิที่ 22 [11 กุมภาพันธ์ 1889]
[รัฐมนตรีลงนามรับสนองพระราชโองการ]
มาตรา 1 ปีการคลังของรัฐบาลนั้น ให้เริ่มขึ้น ณ วันที่ 1 เดือน 4 ของแต่ละปี และสิ้นลง ณ วันที่ 31 เดือน 3 ของปีถัดมา
บรรดาธุรกรรมในเรื่องที่เกี่ยวเนื่องด้วยการรับและการจ่ายรายได้และรายจ่ายในปีการคลังแต่ละปีนั้น ให้เสร็จสิ้น ณ วันที่ 31 เดือน 11 ของปีการคลังปีถัดมา
มาตรา 2 บรรดารายรับจากภาษีและบรรดาทรัพยากรอย่างอื่นนั้น ให้จัดเป็นรายได้ ส่วนบรรดาค่าใช้จ่ายนั้น เป็นรายจ่าย รายได้และรายจ่ายนั้น ให้ประมวลไว้ในงบประมาณทั่วไป
มาตรา 3 ยอดเงินที่จัดสรรไว้สำหรับปีการคลังแต่ละปีนั้น มิให้นำไปใช้แก่การจ่ายค่าใช้จ่ายของปีการคลังปีอื่น
มาตรา 4 ไม่อนุญาตให้สำนักงานรัฐบาลใดเก็บรักษาทุนพิเศษนอกเหนือไปจากที่พระราชกำหนดกฎหมายบัญญัติไว้
มาตรา 5 งบประมาณทั่วไปในเรื่องรายได้และรายจ่ายประจำปีนั้น ให้ยื่นต่อสภานิติบัญญัติแห่งจักรวรรดิชุดปีที่แล้วเมื่อเริ่มสมัยประชุม
มาตรา 6 งบประมาณทั่วไปในเรื่องรายได้และรายจ่ายประจำปีนั้น ให้แบ่งออกเป็นสองส่วน คือ ส่วนสามัญ และส่วนวิสามัญ และแต่ละส่วนนั้น ให้แบ่งย่อยออกเป็นลักษณะและวรรคต่าง ๆ
ให้จัดเอกสารดังต่อไปนี้มาพร้อมกับงบประมาณเพื่อการรับทราบของสภานิติบัญญัติแห่งจักรวรรดิ
1. เอกสารแสดงจำนวนค่าใช้จ่ายโดยประมาณตามคำเรียกร้องของกรมต่าง ๆ ในแผ่นดิน ในเอกสารนี้ ให้แสดงรายการทุกรายการในแต่ละวรรคไว้โดยชัดเจน
- ↑ ชื่อญี่ปุ่นว่า "會計法" (ไคเกโฮ) แปลตรงตัวว่า "กฎหมายการบัญชี" (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)