หน้า:Evils of Intoxicating Drink 1842.djvu/16

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๖

บัดนี้ท่ารทั้งหลายจะเหนประการใด. ฃองที่เมื่อคนกินเข้าไปเปนคราว ๆ, แลมักให้เกิดโทษเช่นว่ามานี้, มิควรจะเรียกว่าอยาพิศม์อันร้ายกาษนักหฤๅ. มิควรที่จะเรียกว่า, มั้นเปนที่ทำลายมนุษหฤๅ. ที่มนุษคิดว่าฃองสี่งนี้, เปนฃองมีคุณแก่มนุษ, แลยอมให้มั้นเข้าไปในปาก, แลให้ไหลเข้าไปในกะเภาะอาหารนั้น, หน้าอัศจรรยประลาษใจนักมิไช่หฤๅ. ถ้าเราได้เหนคนที่เอาอะสอะพิศม์เข้ามาเล่นใน

บ้าน, แลให้ลูกเมียเล่นด้วย, เราทั้งหลายก็จะได้อัษจรรยใจนัก. อันสุเราเปนหน้ากลัวเหมือนฝูงอะสอระพิศม์. สุรานั้นไม่ให้คนตายเรว