โกรธ เจ้าจงอยู่รักษาเมืองเถิด อย่าวิตกถึงบิดาเลย กีเซียงจึงเข้าไปข้างใน คำนับนางไทเกียงผู้มารดา แล้วเล่าความให้มารดากับนางไทกียิมผู้ภรรยาทั้งสองฟังทุกประการ แล้วกีเซียง เจ้าเมืองไซรกีคนนี้ มีเมียยี่สิบสี่คน มีลูกเก้าสิบเก้าคน และนางไทกี เมียหลวง เป็นมารดาเป๊กอิบโค้ นางไทยิม เมียรอง เป็นมารดากีฮวด ฝ่ายนางไทเกียงผู้มารดาได้ยินกีเซียงว่าดังนั้นก็ตกใจ จึงว่า ชะตาเจ้าถึงที่ร้ายแจ้งอยู่แล้ว ซึ่งจะเข้าไปเมืองหลวงครั้งนี้ แม่คิดวิตกนัก เกลือกจะมีอันตราย เจ้าไปเร่งระมัดระวังตัวให้จงดี อย่าให้มีความผิด นางไทเกียงจึงคำนับบวงสรวงเทพยดาทั้งปวงว่า จงช่วยพิทักษ์รักษาบุตรข้าพเจ้าให้ได้กลับมาครองเมืองเถิด กีเซียงจึงฝากบุตรภรรยาแก่มารดาแล้วคำนับลาออกมา จัดทหารและคนสนิทที่มีสติปัญญา ฝีมือกล้าแข็ง ได้สิบห้าคน กับสิ่งของเครื่องบรรณาการ เสร็จแล้วก็ขึ้นม้ายกออกจากเมืองไซรกี
ฝ่ายเป๊กอิบโค้ กีฮวด บุตรใหญ่ทั้งสอง กับซันงีเสง หนึ่ง หลำจงกวด หนึ่ง มอก๋งซุย หนึ่ง จิวก๋งต้าน หนึ่ง เตียวก๋งเซ็ก หนึ่ง ปิดก๋ง หนึ่ง เองก๋ง หนึ่ง ซินกะ หนึ่ง ซินเปียน หนึ่ง ไทเตี๋ยน หนึ่ง บ๊อเถียน หนึ่ง ขุนนาทั้งปวง ต่างคนตามส่งกีเซียง
